Պատերազմից առաջ լեղապատառ համոզում էինք, որ սրանք ստախոս դեբիլ են։ Համոզվեցիք։
Պատերազմի ժամանակ համոզում էինք, որ սրանք ստախոս, երկիրը պարտության տանող դեբիլ անհայրենիքներ են։ Համոզվեցիք։
Պատերազմից հետո լեղապատառ համոզում ենք, որ սրանք ստախոս դավաճան են։ Համոզվում եք։
Հիմա արդեն ու հետո՝ անկախությունը, Սյունիքը կորցնելուց հետո լեղապատառ համոզելու ենք, որ սրանք ստախոս թուրք պետական գործիչներ են։ Կհամոզվեք։
Ավտոմատ զարիժատ անել չիմացողի Իսկանդերի մասին հիմարությունը դեբիլության գագաթնակետը չի, ղժալու թեմա չի։ Դա թուրք պետական գործչի խոսքի գագաթնակետն ա մեր երկրում, որ կամաց-կամաց դուրս գալով հայ-ռուսական դաշնակցությունից երկիրը կոխվի թուրքական մոլագարության տակ։
5000 մարդ են սպանել, որ թուրքական շահերը առաջ տանեն մեր երկրում, 5000 մարդ են սպանել, բայց օգտվում են նրանից, որ իրենց թշնամիներին՝ հայ պետական գործիչների հանդեպ նենց ատելություն են ստեղծել, որ էլի չեք համոզվում, թե ով է ձեր իրական թշնամին։
Մի թողեք, որ ամեն կորստից հետո նոր բանում համոզվեք, շուտ համոզվեք, որ էլ կորուստ չլինի։