Haber7-ը (Թուրքիա) հրապարակել է Թուրքիայի «Արդարություն և զարգացում» իշխող կուսակցության պաշտոնական ներկայացուցիչ Օմեր Չելիկի մեկնաբանությունն Էրդողանի՝ վեց երկրների համագործակցության հարթակ ստեղծելու նախաձեռնությանը: Այդ հարթակում, ըստ մտահղացման, լինելու են Թուրքիան, Ադրբեջանը, Իրանը, Ռուսաստանը, Վրաստանը և Հայաստանը: Չելիկի խոսքով, Պուտինը դեմ չէ, որ այնտեղ ներկա լինի Վրաստանը, իսկ Հայաստանի համար դա հնարավորությունների պատուհան է: «Տեխնիկական բանակցություններն առաջ են գնում, որևէ նեգատիվ չկա»,- ասել է նա:
Միաժամանակ նա անդրադարձել է ԵԱՀԿ Մինսկի խմբին՝ խիստ քննադատելով Ֆրանսիային, որը, նրա կարծիքով, անընդհատ և ամենուրեք փորձում է հակադրվել Թուրքիային: «Եթե Ֆրանսիան ցանկանում է առողջ դեր խաղալ այդ խնդիրների կարգավորման հարցում, ապա դա այն ճանապարհը չէ: Ամենաճիշտ ճանապարհը Թուրքիայի հետ ճիշտ հարթակներում խոսելն է, ճիշտ լեզվով, միշտ լուծման դիվանագիտական ուղիներ փնտրելով: Բացի այդ, ակնհայտ է, որ ֆանատիկ հայերի շահերը պաշտպանող և Կովկասում խաղաղությանը սպառնացող ոչ մի մոտեցում այսուհետ արդյունք չի տա,- ասել է Չելիքը և հավելել:- Այսուհետ կա Հայաստանի վարչապետ, որին նույնիսկ վռնդում են եկեղեցուց, ուր նա գնում է աղոթելու, իսկ նրա նախարարները հրաժարական են տալիս: Այդ ռադիկալիզմը, այդ ագրեսիան հանգեցրին Հայաստանը տապալման: Իրականում դա մի հարց է, որ պետք է հստակ ցույց տա, թե ինչի են մատնում Հայաստանին սփյուռքը և որոշ ռադիկալ քաղաքական գործիչներ, կամ մի մոտեցում է, որ ցուցադրում է, թե ինչպես են Ֆրանսիայի որոշ քաղաքական գործիչներ խրախուսում, ոգևորում Հայաստանին ներքաշվելու նույն այդ արկածախնդրության մեջ: Այդ ամենը դրական հետևանքներ չի ունենա»:
Այդ հրապարակման տակ կան նաև ընթերցողների արձագանքներ, թե ինչ կստացվի այդ ձեռնարկումից: Ահավասիկ դրանցից մի քանիսը:
Իսմայիլ: Այդպես պետք էր նաև Սիրիայում: Թող ՔԱԿ-ին [Քրդստանի աշխատավորական կուսակցություն-խմբ.] վռնդեն Սիրիայից:
Իսմայիլ Աթեշ: Հոյակապ դաս տվեց Մակրոնին:
Աբդուլլա: Այն երկրները, որոնց Մինսկի խումբ են անվանում, գործում են գրեթե որպես անօրինական կազմակերպություն, որն արդարացնում է և փորձում է երաշխավորել հայկական օկուպացիան:
Մութ: 90-ական թվականներին Հայաստանին Ադրբեջանի վրա հարձակվելուն հրեցին Ֆրանսիան, Մեծ Բրիտանիան, Գերմանիան, ԱՄՆ-ն: Եվ այն, որ հիմա արևմտյան պետություններն անմեղ գառ են ձևանում, ուսանելի է Ադրբեջանի և Հայաստանի համար:
Ճշմարտություն: Ի՞նչ է անում այդ հարթակում Իրանը: Թուրքիան Իրանի նկատմամբ անհարկի հետաքրքրություն և ուշադրություն է ցուցաբերում: Իրանն արժանի չէ դրան և թուրք-ադրբեջանական հարաբերությունների համար էլ դա ճիշտ չէ:
Բաֆրայից: Միայն թե հայերը չտրվեն սադրանքներին, չտառապեն այնպիսի մոլագարությամբ, որպիսին Մեծ Հայաստանն է, դրա գինը շատ ծանր կլինի: Թող կարգին հարևաններ լինեն, թշնամություն չանեն: Բայց նրանք ոչինչ չեն հասկանում առաքինությունից: Դա էլ պետք է հաշվի առնել:
Ալի: Դա լավ կլինի նաև Հայաստանի համար: Կհաշտվի բոլոր հարևանների հետ: Սահմանները կբացվեն: Փաշինյանը խելոք մարդ է:
իմեթլո: Հայերն ամենամեծ սխալն արեցին այն օրը, երբ որոշեցին խզել բարեկամությունը և թշնամանալ թուրքերի հետ: Դա գլխավոր գոլն էր, որ հայերը խփեցին սեփական դարպասին: Ռուսների սադրանքով և Մեծ Հայաստանի պատրանքներով հայերը, որ Օսմանյան կայսրության ամենահարուստ մարդկանցից էին, հիմա մի կտոր հացի կարոտ են: Հայերը պետք է դաս քաղեն դրանից և բարեկամանան թուրքերի հետ:
Փաստորեն Արցախյան երկրորդ պատերազմի խայտառակ պարտությունից հետո փաշինյանն արտաքին հարաբերություններում մի «դաշնակից» է ձեռք բերել՝ Թուրքիային, որը մեծ դեր խաղաց մեզ պարտության մատնելու հարցում: Այժմ այդ երկրի ղեկավարությունն սկսել է խոսել Հայաստանի հետ բարեկամական կապեր հաստաելու մասին: Եվ սա վերաբերում է նաև այդ երկրի հասարակ քաղաքացիներին: Փաստորեն այսօր նրան համակրում են Հայաստանում միայն ՔՊ-ականները, աղանդավորների, ֆեյքերի ու այսպես կոչված զոմբիների բանակը և Թուրքիայի քաղաքացիները:
