Վաղը լրանում է պատերազմի 30 օրը, այսինքն՝ ավարտվում է պատերազմի պոպուլյարության շրջանը ու սկսվում են դաժան օրեր Ադրբեջան անունով թուրքական պսեվդոպետության համար։ Հայ զինվորը և հայկական բանակը այս 30 օրերի ընթացքում ստեղծել են առավել քան նպաստավոր պայմաններ թուրքածին ու հայատյաց Ալիևբեջանի կազմաքանդման համար։ Բնական է, որ կփորձեն փրկվել, բայց հայն այս անգամ չպետք է համաձայնի առանց նախապայմանների զինադադարի, ինչպես 1994 թվականին։ Մեր հաղթանակն անխուսափելի է, այս պատերազմն ավարտվելու է այս Ադրբեջանի վերջնական կազմաքանդումով։ Իրավիճակը առաջին հայացքից հակասական տրամադրություններ ու զգացողություններ է առաջացնում, բայց ադրբեջանական իշխող էլիտայի կլանային խմբավորումների ակնհայտ թեժացող դեռևս ստվերային պայքարը շատ շուտով առավել քան տեսանելի կդառնա, ու ամենայն հավանականությամբ կունենանք նույն վիճակն, ինչ Առաջին Արցախյան պատերազմի ավարտական փուլում, երբ կազմաքանդ ռազմաքաղաքական կառավարման համակարգով Ադրբեջանը փաստացի կապիտուլացվեց։ Հարևան երկրում մեկնարկել է լուրջ պայքար իշխանության համար երկու խոշոր կլանների միջև, որի մանրամասներին կանդրադառնամ առանձին գրառումով։ Մտել ենք պատերազմի երկրորդ փուլ, երբ հաղթում է նա, ով ավելի կայուն պետություն ու միասնական ժողովուրդ ունի, այսինքն՝ մեզ համար, մեր հաղթանակի համար առավել նպաստավոր պատերազմի շրջափուլ։