Երկու օրից՝ մայիսի 6-ին նորից մարդաշատ կլինի Նոյեմբերյան քաղաքում հառնող, նոյեմբերյանցի զոհված միլիցիոներների հուշահամալիրը։ 1991թ․ մայիսի 6-ին Ոսկեպարի անտառում խորհրդային զինուժի կողմից սպանվեցին Նոյեմբերյանի ՆԳ բաժնի 14 աշխատակիցներ,նրանց ընկերներից շատերը գերվեցին եւ գերության դժնդակ ամիսներ անցկացրին դեռեւս խորհրդային Ադրբեջանի եւ Ռուսաստանի բանտերում։ Շատ ոստիկաներ Ադրբեջանի բանտերում ծեծի եւ զրկանքների հետեւանքով ձեռք բերած հիվանդություններից հետո մահացան։ Հայաստանի գրողների միության Տավուշի բաժանմունքի ղեկավար, նոյեմբերյանցի գրող Սամվել Բեգլարյանի <<<Մայրամուտ արեւածագին>> գրքում հանգամանորեն ապացուցված է, որ այդ սպանդը կազմակերպվել էր Լեւոն Տեր-Պետրոսյանի իշխանության սադրանքով։ Դրա պատճառն այն է , որ Միխայիլ Գորբաչովը հայտարարել էր հայկական անօրինական զինված կազմավորումներին լուծարելու մտադրության մասին, ուստի մայիսի 6-ի դեպքով պետք էր աշխարհին ցույց տալ, որ Հայաստանում անօրինական զինված կազմավորումներ չկան, միլիցիան է սահման պաշտպանում, որին գնդակահարեց խորհրդային բանակը։Իջեւանի շրջանի երկարամյա ղեկավար, երջանկահիշատակ Ջեմմա Անանյանը իր հուշերի գրքում նշել է , որ ՀՀՇ-ական իշխանությունը իրեն էր առաջարկել նման օպերացիա իրականացնել Իջեւանի շրջանում, սակայն ինքը չի համաձայնվել։ Նոյեմբերյանի ՆԳ բաժնի աշխատակից սպան(անունը չեմ գրում, քանզի իր համաձայնությունը չունեմ) ինձ պատմել է, որ ոստիկանների մեքենաների գնդակոծությունից հետո, երբ խորհրդային զինվորները իրենց գերեվարում էին, ինքը տեսել եւ իր ընկերներին ցույց է տվել, թե ինչպես են անտառից հատուկ ծառայության հայ, իր ծանոթ 2 աշխատակից հեռվից տեսագրում այդ ամենը , որպեսզի հետո տեսագրությունը ներկայացնեն վերադասին։
1996թ․-ին Նոյեմբերյանում կայացավ զոհված ոստիկանների հուշակոթողի բացումը։ Ներկա էր նաեւ Նոյեմբերյանի Կոթի գյուղից սերված Վանո Սիրադեղյանը, ով ելույթ չունեցավ,քանզի բնույթով անկեղծ էր, չէր կարող սուտ բաներ ասել։
Մինչեւ հիմա 1991թ․ մայիսի 6-ի սպանդի պատճառների մասին խոսվում է կիսաբերան,ոչ ամբողջությամբ։
Տղաները գնում էին հայրենիքի սահմանը պաշտպանելու,սահմանագոտում զոհվեցին, հայրենասեր էին, նրանց պայծառ հիշատակը՝ միշտ մեր սրտերում։
