Տարածաշրջանային և աշխարհաքաղաքական բոլոր ուժային կենտրոնները, որտեղ տեղի ունեցող զարգացումները կարող են և ազդում են Հայաստանի շուրջ և Հայաստանում ընթացող գործընթացների վրա, այսուհետ մեր մշտադիտարկման ներքո են։
Մարտի 23֊ին Իսրայելում տեղի ունեցան Կնեսետի ընտրությունները՝ արդեն չորրորդը վերջին երկու տարիներին։
120-տեղանոց իսրայելական խորհրդարանում կառավարություն ստեղծելու համար անհրաժեշտ է առնվազն 61 մանդատ։ Նեթանյահուի կուսակցությունը ՝ Լիկուդը, և նրա հետ կոալիցիա կազմելու պատրաստ կուսակցությունները ընդհանուր ստացել են 59 տեղ: Իշխող Լիկուդը վերջին չորս ընտրական ցիկլերում ցույց է տվել ամենացածր արդյունքները. 33 մանդատ 2019-ի ապրիլի ընտրություններին, 35-ը ՝ սեպտեմբերի ընտրություններին և 36-ը ՝ 2020-ի մարտի ընտրություններում: Այս ընտրություններին կուսակցությունը ստացել է 30 տեղ խորհրդարանում։ Ըստ ամենայնի, Նեթանյահուի դեմ կոռուպցիոն մեղադրանքները, ինչպես նաև նրա երկարատև պաշտոնավարումը հոգնեցրել են ընտրողներին։ Նեթահյահուի հակառակորդները ընդհանուր առմամբ ստացել են 51 տեղ: Ջոկերի կարգավիճակում հայտնվել են արաբները, որովհետև երկու ճամբարներն էլ նրանց կարիքն ունեն կառավարություն ձևավորելու համար։ Իրավիճակի բարդությունը կայանում է նրանում, որ նախորդ ընտրություններին արաբական կուսակցությունները ընտրություններին մասնակցում էին մեկ միասնական ցուցակով, այս անգամ՝ երկու, ըստ որում, վերջին տվյալների համաձայն, երկուսն էլ հաղթահարել են նվազագույն շեմը՝ ստանալով համապատասպանաբար 6 և 4 տեղեր։ Արաբական RAAM-ի առաջնորդ Մանսուր Աբբասը բավականին լավ հարաբերություններ ունի Նեթանյահուի հետ, կուսակցության աջակցությունը բավարար կլինի ներկայիս վարչապետի համար, բայց պահպանողական կողմում լուրջ բողոքներ կան, հատկապես, սիոնիստ հոգևորականների կողմից, ովքեր 6 մանդատ են ստացել։
Տեսականորեն, երկու ճակատներն էլ կարող են ժամանակավոր փոքրամասնության կառավարություն կազմել ՝ արաբների արտաքին աջակցությամբ, բայց այդ կնշանակի, որ հաջորդ արտահերթ ընտրությունները սպասվում են արդեն մի քանի ամիս անց ՝ հաջորդ տարի:
Հետաքրքրական են արդյունքները երկու մեծ քաղաքներում՝ Երուսաղեմում և Թել֊Ավիվում, որոնց կանդրադառնամ հաջորդիվ գրառումով։
