Ուրեմն հիմա ձմեռ է, ցուրտ է, հասարակությունը մեծ ողբերգությունից դեռևս ուշքի չեկած... մի խոսքով, ինչպես ասում են, տաք ենք, դեռ չենք զգում: Բնականաբար նման պայմաններում ժողովրդական լայն ու անհրաժեշտ քանակության, ասենք 100 հազար, զանգվածների համախմբելը փողոցում և իշխանությանը պարտադրել հեռանալ, դժվար է: Բայց գարունը հեռու չէ, վերքերն էլ մի փոքր սպիանալուց հետո, ուշքի կգանք ու կմոտենա հաշիվ պահանջելու ժամանակը, որը անչափ ցավոտ է լինելու կողմերի համար:
Հիմա այլ բան եմ ուզում ասել, ներկա ընդիմադիր ուժերին ոմանք մեղադրում և պահանջում են նոր դեմքերով ընդիմություն, դրանց հետ կապելով ժողովրդին առաջնորդելու հույսն ու իրավունքը:
Նման բան երբեք չպետք է թույլ տրվի, բավական է, մի անգամ երիտասարդ, այսպես կոչված նոր ու եվրոպական հայացքներովը արեցին, տեսանք ինչ ստացվեց:
Հիմա ներկա ընդիմության հիմնական առաքելությունը պետք է լինի ոչ միայն այս իշխանություններին օր առաջ հեռացնելը, այլ նաև, այսպես կոչված, նոր արկածախնդիրների և օտար ուժերի կամակատար հեղափոխականներին թույլ չտալը, որպեսզի կրկին այս տառապյալ ազգին քցեն թյուրիմացության մեջ: Բավական է...
