Գրեթե բոլորս վերջին շրջանում չենք ակնկալում իշխանություններից լսել նորմալ ու հոդաբաշխ միտք։ Սակայն դժվար է չնկատել Ալեն Սիմոնյանի հայտարարության մեջ որակումը, թե հրաժարականի պահանջ ներկայացնողները ցանկանում են “էլիտաների հեղաշրջում” անել Հայաստանում։
Այն որ գործընթացը հեղաշրջում դեռ չի, ու եթե էլ լինի ապա հենց իր ու իր կուսակիցների ձեռքով է լինելու պարզ է բոլորին և չարժի դրան անդրադառնալ նույնիսկ, բայց էլիտաների մասով կարծում եմ որակումը բացահայտում է հետաքրքիր իրողություն։
Այն որ հրաժարականի պահանջը համաժողովրդական է կարծում եմ ոչ ոք չի կասկածում, մնում է հասկանալ թե ովքեր են հղացնում դրա իրագործումն ու արդյոք նրանք են մեր էլիտան թե՞ ոչ։
Ի դժբախտություն ներկա իշխանություններին իրենք այդպես էլ էլիտա չդարձան։ Ավելին, մասնատեցին ու արժեզրկեցին մի շարք էլիտայի մաս կազմող խմբերի, ինչպես օրինակ հասարակական կազմակերպություններին ու քաղաքացիական նախաձեռնությունների ներկայացուցիչներին։ Իշխանություններն իրենց փնթի կառավարմանը սատարած այս խմբերին դուրս թողեցին ներկա ճակատագրական պահին էլիտայի մաս կազմելուց ու հիմա այս խմբերը վախվորած պահանջում են հրաժարական փոքր շրջանականերում ու չեն կարողանում պահանջել հանրայնորեն։
Իշխանությունները վարկաբեկեցին նաև մշակութային գործիչների ու մտավորականության մի ստվար մասին, քանի որ նույն տրամաբանությամբ նախորդ երկու տարիներին նրանց դիլետանտիզմի ու թայֆաբազության վրա աչք փակելով դժվարանում, կամ ավելի ճիշտ, ամաչում են պահանջել հրաժարական։
Այս ցանկը կարելի է շարունակել։ Սակայն կարող ենք ֆիքսել, որ այս պահին փողոցում պայքարողները են և լինելու են մեր երկրի էլիտան, ու 2018-ի փողոցում պայքարողները նույնպես կարող էին լինել էլիտայի մաս, եթե այս իշխանությունն այսպիսի տխուր վախճան չունենար։
Ալենի ասածը նաև մեսիջ է “Իմ քայլ” խմբակցության բազմաթիվ գործընկերների, ովքեր մինչև պատգամավոր դառնալը, կամ կապիտուլացիայի պատասխանատվության ստանձնումը կարող էին համարվել էլիտայի մաս, սակայն հիմա իրենց մնում է կա՛մ արտագաղթել, կա՛մ մարգինալացվել, քանի որ դեռ երկար ժամանակ ոչ միայն էլիտային մոտիկ գալ չեն կարողանալու, այլև ինչպես արդեն ասել եմ փողոցում քայլելն է անդուր լինելու։ Սակայն դեռ ամեն ինչ կորած չէ և դեռ շանսեր կան շտկելու իրավիճակը՝ թոթափելով խարանը։
Եվ այս ամենն ամենաքիչը վերաբերվում է հայտարարության հեղինակին, քանի որ նա միշտ էլ սպասարկել է “էլիտային”…
