Էդինբուրգի համալսարանի հոգեբանները պարզել են, որ երեխային հարվածելով և գոռալով դաստիարակելը 5-7 տարեկանում հանգեցնում է հիպերակտիվության և հուզական խնդիրների: Այդ մասին նրանք մանրամասնել են Child Development ամսագրում հրապարակված հոդվածում։ Գրում է Gazeta.ru-ն։
Գիտնականները երեխաներին դիտարկել են ծնունդից մինչև 17 տարեկան՝ մի քանի տարին մեկ գնահատելով, մասնավորապես, երեխաների դաստիարակության մեթոդները և նրանց վարքագծի առանձնահատկությունները։ Պարզվել է, որ դաժան ծնողական պրակտիկաները, ինչպիսիք են բղավելն ու հարվածելը, կապված են հինգ տարեկանում հիպերակտիվության և յոթ տարեկանում՝ հուզական խնդիրների հետ: Միևնույն ժամանակ, այն երեխաները, ովքեր հինգ տարեկանում ավելի շատ զգացմունքային խնդիրներ հիպերակտիվություն ունեն, մինչև յոթ տարեկանում ավելի հավանական է բախվեն դաստիարակության կոշտ մեթոդների հետ:
«Ստացված տվյալները ոչ միայն ընդգծում են, որ ծնողական պրակտիկաները, ինչպիսիք են ծեծը կամ բղավելը, կարող են վնասակար ազդեցություն ունենալ երեխաների հոգեկան առողջության վրա, այլ նաև ցույց են տալիս, որ երեխաների վարքային խնդիրները կարող են հանգեցնել ավելի կոշտ ծնողական միջոցների: Ուստի հրամայական է, որ սոցիալ-էմոցիոնալ խնդիրների հաճախականությունը նվազեցնելուն ուղղված միջամտությունները ուղղված լինեն ամբողջ ընտանիքին և հատկապես ծնողների վարքին»,- նշել են մասնագետները:
Բժիշկները պետք է ծնողներին տեղեկացնեն, թե ինչ հետևանքներ կարող են ունենալ երեխայի համար դաժան դաստիարակչական միջոցառումները, նշում են գիտնականները։ Ծնողներին պետք է նաև սովորեցնել ավելի մեղմ վարվել իրենց երեխայի հետ, նույնիսկ եթե նրանք ըմբոստ և հիպերակտիվ են:
