Պետք է երեխային բացատրել, որ ամուսնալուծության ժամանակ մեծերը չեն դադարի լինել նրա ծնողները։ Այս մասին հայտնում է հոգեբան Տատյանա Ժուրավլյովան։ Գրում է Gazeta.ru-ն։
«Խոսեք երեխայի համար հասկանալի լեզվով` ելնելով նրա տարիքից: Առանց նեգատիվի, արժեքային դատողությունների և մեղադրանքների: Օրինակ՝ «Ես ու հայրիկը որոշել ենք ամուսնալուծվել։ Մենք այլևս ամուսին և կին չենք, բայց մենք ձեր սիրող մայրիկն ու հայրիկն ենք»: Կարևոր է ինչ-որ բան պահել այնպես, ինչպես նախկինում էր, քանի որ այն տալիս է աջակցություն և ապահովության զգացում։ Երեխայի համար ամենավատ բանը անվտանգության սպառնալիքն է, անհայտը»,- պարզաբանել է հոգեբանը։
Ժուրավլյովայի խոսքով՝ ծնողները պետք է երեխային բացատրեն, որ նա մեղավոր չէ իրենց ամուսնալուծության մեջ, իսկ մեծերը նրան չեն թողնի։
«Խոսեք նրա հետ նրա վախերի, զգացմունքների, մտքերի մասին: Ավելի լավ է, եթե նա այս ընթացքում չտեսնի ձեր ուժեղ էմոցիաները։ Կլինի այնպիսի զգացողություն, որ եթե չափահասը չկարողանա գլուխ հանել իրավիճակից, ապա, հետևաբար, նա ևս չի կարողանա: Բայց դուք կարող եք կիսվել ձեր փորձառություններով նրա հետ. «Դու տխուր ես: Գիտեմ, որ ես էլ եմ տխրում, բայց միշտ չէ, որ այսպես կլինի»: Ցույց տվեք ձեր սերը»,- հավելել է հոգեբանը։
Ժուրավլյովայի խոսքով՝ արժե թույլ տալ, որ երեխան տեսնի երկու ծնողներին, որպեսզի վստահության հետ խնդիրներ չունենա։
Ավելի վաղ հաղորդվել էր ամուսնալուծությունից հետո ծնողների պարտականությունների մասին։
