Օրեր առաջ կայացած հրաձգության Հայաստանի առաջնությունում վազող թիրախ մրցաձևում, սովորության համաձայն, կանանց պայքարում հերթական անգամ անգերազանցելի գտնվեց և չեմպիոնի կոչումը նվաճեց հավաքականի առաջատար մարզուհի Լիլիթ Մկրտչյանը։
Անկախի հետ զրույցում Լիլիթը կիսվում է առաջնությունից ստացած տպավորություններով՝ կարևորելով այն հանգամանքը, որ հրաձգությամբ զբաղվողների թիվն ավելացել է։
-Շնորհավորում ենք Հայաստանում հերթական անգամ լավագույնը ճանաչվելու կապակցությամբ։ Ինչպե՞ս էիք նախապատրաստվել առաջնությանը։
-Շնորհակալ եմ։ Հայաստանի հրաձգության առաջնությունները միշտ տեղի են ունենում տարեսկզբին, որպեսզի նախապես պարզ դառնա, թե ովքեր կընդգրկվեն հավքականում և իրենց մրցելույթները կշարունակեն միջազգային հարթակներում։ Ինչպես միշտ, լրջորեն, հավասարակշռված նախապատրաստվել էի հերթական ստուգատեսին, որն անչափ կարևոր է։ Սկսած 2009-ից՝ 14 տարի անընդմեջ Հայաստանի առաջնություններում գրավում եմ առաջին հորիզոնականը՝ մեկնարկ տալով այդ տարվա մրցումներին։ Ցանկացած առաջնություն մարզումային փուլի ստուգատեսն է, որտեղ աշխատանքդ երևում է ցույց տված արդյունքով։ Պետք է ցույց տաս, թե ինչի ես պատրաստ՝ միաժամանակ հասկանալով, թե ինչ ես կարող։
-Այս առաջնությունն ինչ-որ կերպ առանձնացա՞վ, Ձեր ելույթների մասին ի՞նչ կասեք։
-Ուրախալի մի բան կա․ հրաձգությամբ զբաղվողների թիվն ավելացել է, առաջնություններն էլ անցնում են ավելի դիատրաժան ու հետաքրքիր։ Նկատելի է մասնակից մարզիկների ոգևորավածությունը, հաղթելու մեծ ցանկությունը։ Այդ ամենը փոխնացվում է նաև մեզ՝ ավագ մարզիկներս։ Ես, օրինակ, ավելի զգոն եմ դառնում, լարվածություն է նկատվում եզրափակչում, ինչը շատ-շատ լավ է։ Այս ամենը կարելի է մեծ ձեռքբերում համարել մարզաձևի համար․ նկատելի է շարժ և ակտիվություն։
-Ի՞նչ տվեց Ձեզ հաղթանակը Հայաստանի առաջնությունում։
-Յուրաքանչյուր ձեռքբերում առաջընթաց է մարզիկի համար, բայց հաղթանակները միշտ չէ, որ անընդհատ ու շարունակական են լինում։ Մարզիկները պայքարում են հաղթանակներ գրանցելու համար։ Եթե շատ հաջողակ ես, կարող ես մի քանի անգամ կրկնել ձեռքբերումները, բայց ցանկացած հաղթանակից հետո, երբ հաղթում ես, կանգնում պատվո հարթակի առաջին աստիճանին, ստանում վաստակած մեդալը, իջնելով պետք է հասկանաս, որ վերջ, այս փուլն ավարտվեց և պետք է պատրաստվել հաջորդ մրցելույթին։ Սա իմ սուբյեկտիվ կարծիքն է։
-Առաջիկա ծրագրերից կխոսե՞ք։
-Արդեն սկսել ենք նախապատարստվել գարնանը Նորվեգիայում կայանալիք Եվրոպայի առաջնությանը։ Ես գտնվում եմ այն տարիքում, այն հասուն կարգավիճակում մարզավիճակում, որ, որպես բավականաչափ փորձ ունեցող ու առաջատար մարզիկ, գիտեմ և հասկանում եմ, ինչի համար եմ գնում, ուր եմ գնում, ինչ ունեմ ինքս ինձ առաջին հերթին ապացուցելու, ցույց տալու, հաղթահարելու, ինչն է ինձ համար ավելի կարևոր։ Վերջին 2 տարում, ճիշտ է, մեդալային արդյունք ցույց չեմ տվել, բայց արդյունքս ցածր չի եղել։ Փորձելու եմ գնալ այն ամենին, ինչին պատրաստ եմ՝ այս պարագայում արդեն կրկնել գոնե 2-րդ հորիզոնականը, և, ինչու չէ, հաղթանակ տոնել։
