Ֆրանսիական El Pais-ին տված հարցազրույցում Իլհամ Ալիևը բառացիորեն հայտարարել է՝ 44-օրյա պատերազմի ընթացքում հայկական բանակը ամբողջությամբ ոչնչացվել է: Իսկ մենք՝ պետական այրեր, քաղաքական գործիչներ, փորձագետներ, հասարակ քաղաքացիներ լրատվականներում և սոցմեդիա տիրույթում լուրջ քննարկում ենք Բրյուսելյան հանդիպումը: Ավելին, պարզվում է արդյուքները որոշ առումներով մեզ համար հաղթական են՝ երկաթուղային կապ ենք ստանում Իրանի և Ռուսաստանի հետ: Ու ոչինչ, որ հրապարակված հայտարարության մեջ ոչ մի խոսք չկա Արցախյան խնդրի, Արցախի կարգավիճակի մասին, ինչը միանշանակ համահունչ է ադրբեջանական դիրքորոշմանը: Հ Իշխանություն-ընդդիմություն լեզվակռվին մասնակից լինելու որևէ ցանկություն չունեմ, բայց և լռել ու ոչիչն չանել կնշանակի հայրենադավություն:
Հայկական բանակը ոչնչացված է՝ վերծանվում է միանշանակ՝ հայկական անկախ պետություն որպես այդպիսին այլևս գոյություն չունի, բուտաֆորիա է՝ ոչ ավելին: Ու այս հայտարարության հեղինակները, այս հայտարարությունը լռելայն կուլ տվողները ինձ համար անձնական թշնամի են այլևս՝ անողնաշար, ազգային արժանապատվության ու պատվի զգացողությունից զուրկ բիոաղբ, որից մեր հայրենիքը պետք է մաքրել, լվանալ:
Հունվարի 28-ը մեր պետական տոնացույցում նշում ենք որպես Հայկական բանակի օր, բայց այն այլևս ուղղակի պետական տոն չի կարող լինել: Հունվարի 28-ին յուրաքանչյուր հայ, ով իրեն հայրենատեր է զգում, ով ազգային արժանապատվության ու պատվի ընկալում ունի, ով կարգին մարդ է՝ կին կամ տղամարդ, ոչ նիկոլական կամ հականիկոլական, անկախ նրանից, թե որտեղ է բնակվում՝ Հայաստանում, Արցախում, թե աշխարհի որևէ մեկ այլ անկյունում, պարտավոր է զինվորագրվել Հայոց բանակին ու համայն աշխարհին, տարօրինակ պատերազմում իրենց հաղթող երևակայողներին բացահայտ ու բարձրաձայն հայտարարել՝ պահանջատեր ենք աննահանջ ու կամքով վճռական:
