Վերջերս Սերբիայում կայացած բռնցքամարտի աշխարհի առաջնությունում իրեն լավագույն կողմերով դրսևորեց և աշխարհի փոխչեմպիոնի կոչումը նվաճեց գյումրեցի հեռանկարային, երիտասարդ մարզիկ, +92 կգ քաշային Դավիթ Չալոյանը։
Առաջնության ընթացքում Դավիթը մեկը մյուսից տպավորիչ մենամարտեր անցկացրեց՝ հուժկու և չոր հարվածներով հաղթելով մրցակիցներին, իսկ ռուս Մարկ Պետրովսկու հետ եզրափակիչ մենամատում (1:4) շատերի կարծիքով առավելությունը հենց Դավիթինը պետք է լիներ։
Անկախի հետ զրույցում հայ մարզիկը կիսվում է տպավորություններով՝ նշելով, որ այս ձեռքբերումը նոր հնարավորություններ է ընձեռում հետագա հաջողությունների գրանցման ճանապարհին։
-Շնորհավորում ենք Բելգրադում հայկական բռնցքամարտի պատմության մեջ աննախադեպ հաջողություն գրանցելու կապակցությամբ։ Ի՞նչ տրամադրվածությամբ էիք մեկնել։
-Շնորհակալ եմ։ Հիանալի նախապատրաստական շրջան ենք անցել աշխարհի առաջնությունից առաջ՝ մարզչական շտաբի և անձնական մարզիչներիս Ռուդիկ Մկրտչյանի և Կարեն Բարսեղյանի գլխավորությամբ։ Լիովին պառտրաստ, մարտական տրամադրված մեկնեցինք Սերբիա։
-Մեդալի ձեռքբերման ճանապարհին փայլուն մենամարտեր անցկացրիք։ Եղա՞ն բարդ մրցակիցներ։
-Բոլոր մենամարտերն էլ բարդ էին․ աշխարհի առաջնությունում չկան թույլ մրցակիցներ։ Մարզիկները փորձառու են, տիղոսակիր, պատրաստված և։ ֆավորիտ։ Կառանձնացնեմ քառորդ եզրափակչում ուզբեկ Լազիբեկ Մուլուջոնովի(3:2) և կիսաեզրափակչում ադրբեջանցի Մահամադ Աբդուլաևի հետ (5:0)մարզիկի հետ, Ուզբեկ մարզիկին վերջերս պարտվել էի բանակայինների աշխարհի առաջնությունում․ հաջողվեց ռևանշի հասնել։ Ադրբեջանցու հետ մենամարտը կենաց մահու կռիվ էր, հոգեբանական պատրաստվածությունը շատ կարևոր էր․ ունեի մեկ նպատակ՝ամեն գնով հաղթել, այլ տարբերակ չկար։
-Ի՞նչ տվեց Ձեզ այս ձեռքբերումը։
-Աշխարհի առաջնության մեդալը շատ կարևոր է։ Վստահություն ձեռք բերեցի։ Հասկանում եմ, որ կարող եմ նորանոր ու շատ կարևոր հաջողություններ գրանցել, հաղթանակներ կերտել։
-Երկրի համար դժվար ժամանակներ են, մարզիկներն էլ ինչ-որ առումով մարտիկներ են միջազգային հարթակներում։ Ի՞նչ եք զգում, երբ ներկայացնում եք Հայաստանն ու հայոց եռագույնը։
-Միանշանակ շատ կարևոր ու պատասխանտու է ամեն մի ելույթ։ Աշխարհին պետք է ցույց տանք, որ ուժեղ ենք։ Պատերազմի ընթացքում հայրենիքի նվիրյալները զոհվեցին և հերոսացան, ունեմ գերության մեջ գտնվող մորեղբոր որդի և մտերիմ ընկեր։ Այս նվաճումը նրանց եմ նվիրում։
-Եզրափակչում աչքի վնասվածք ստացաք։ Ինչպե՞ս է ընթանում վերականգնումը, ե՞րբ կսկսեք մարզումները։
-Հայրենիք վերադառնալով՝ անմիջապես վիրահատության ենթարկվեցի։ Ամեն բան լավ է ընթացել, հիմա վերականգնման ընթացքն է, հուսամ՝ շուտով կվերսկսեմ մարզումներս։
