Նորվեգիայի մայրաքաղաք Օսլոյում կայացած ազատ ոճի ըմբշամարտի աշխարհի առաջնությունում 2019 թվականի Եվրոպայի չեմպիոն Արսեն Հարությունյանը, առաջին անգամ հանդես գալով 61 կգ քաշային կարգում, դարձավ աշխարհի առաջնության բրոնզե մեդալակիր։
Հայ դյուցազունը 2 րոպե 15 վայրկյանում բացահայտ առավելությամբ՝ 10։0 հաշվով հաղթեց հնդիկ Ռավինդեր Ռավինդերին։
Անկախի հետ զրույցում Արսենը կիսվում է տպավորություններով՝ նշելով, որ այս մեդալը նոր վստահություն հաղորդեց գալիք նվաճումների ձեռքբերման ճանապարհին։
-Շնորհավորում ենք Օսլոյում տպավորիչ ելույթներ ունենալու և մեդալակիր դառնալու կապակցությամբ։ Ինչպե՞ս էիք նախապատրաստվել։
-Շնորհակալ եմ։ Մշտապես փորձում եմ խելացի մարզումներ անցկացնել և ջանք ու եռանդ չխնայել նպատակներիս հասնելու համար։ Չեմ վախենում սխալվելուց, փորձում եմ առաջ շարժվել ու մարզիչներիս օգնությամբ մասնակցել աշխարհի ու Եվրոպայի առաջնություններին, կարևորագույն ստուգատեսերին և հաղթել։ Մարզիչների աշխատանքը շատ մեծ է, առանց մարզչի ես ոչնչի չեմ կարող հասնել։ Շնորհակալ եմ ինձ հետ աշխատող բոլոր մարզիչներին։
Մարտական տրամադրվածությամբ մեկնեցի Օսլո։ Քաշային կարգս փոխել էի, հետաքրքիր էր․ նոր քաշային կարգ, նոր և ուժեղ մրցակիցներ, տարբերվող գոտեմարտեր։ Սիրում եմ, երբ մրցակիցներս ուժեղ են լինում։
-Գեղեցիկ գոտեմարտերով, մնայուն, տպավորիչ պատմություն եք կերտում հայկական սպոտի պատմության մեջ։ Բրոնզե մեդալի համար գոտեմարտում փայլեցիք։ Դուք ո՞ր գոտեմարտը, ո՞ր մրցակցին կառանձնացնեք։
-Պայքարը սկսեցի 1/8 եզրափակչից, որտեղ 18:10 հաշվով հաղթեցի Ղազախստանի ներկայացուցիչ, մինչև 23 տարեկանների աշխարհի չեմպիոն Ադլան Ասկարովին:6։0 պարտվելով՝ կարողացա հաղթել՝ 18։10։ Բավական ուժեղ մրցակից էր, հետաքրքիր, դիտարժան գոտեմարտ ստացվեց։
Կիսաեզրափակչում՝ ամերիկացի Դաթոն Դուեյն Ֆիքսի հետ գոտեմարտում չհասկացա՝ ինչ կատարվեց, հնարքի տակ ընկա, բայց չէի ուզում գորգից հեռանալ, ցանկանում էի մնալ գորգում։ Որոշակի լարվածություն կար, ինչը խանգարեց։
3-րդ տեղի համար գոտեմարտը հնդիկ մրցակցի հետ անչափ կարևոր էր, ես պարտվել էի նրան, ու ինձ այդ հաղթանակը պետք էր, շատ կարևոր պահ էր, պետք է ամեն գնով հաղթեի և հաղթեցի՝ 10։0։
-Ի՞նչ տվեց Ձեզ այս հաղթանակը։
-Այս մեդալից ամեն ինչ սկսվում է նորից։ Վստահ եմ, որ կարող եմ ոսկու համար պայքարել։
-Հայաստանի համար դժվարին ժամանակներ են, յուրաքանչյուր ձեռքբերում անչափ կարևոր է մեր երկրի համար։ Ինչ եք զգում հատկապես, երբ միջազգային հարթակում ներկայացնում եք եռագույնը։
-Սիրում եմ, որ կարողանում եմ մեր ժողովրդին ուրախացնել։ Այս դժվարությունները տեսնելով, մենք՝ մարզիկներս ավելի պարտավորված ենք զզգում՝ լավ մարզվել, հաղթանակներ տոնել և ուրախության րոպեներ պարգևել մեր հայրենակիցներին։
-Առաջիկա ծրագրերից կխոսե՞ք։
-Պատրաստվում եմ նոյեմբերի 1-7-ը Սերբիայում կայանալիք 23 տարեկանների աշխարհի առաջնությանը։ Մրցվայր կմեկնեմ նոյեմբերի 3-ին։
