Ամենամեծ վատությունը, որ արվեց ռուսների կողմից հայերի նկատմամբ Պիատրովսկու ուրարտական թեզերն էին։ Ըստ նրա Ուրարտուն առանձին մշակույթ էր ու կարող էր հայերի հետ կապ չունենալ։
Էդպես էլ չմտավ մարդկանց մեջ նաև լեզվաբանական առումով սխալվելու պահը, թեպետ հետագայում Ուրարտուն գրվեց նաև Արատտա, Արարտա այսինքն Արարատի երկիր։ Այն որ դա Վանի թագավորությունն էր, Բիայնան, կամ երկիր Նաիրին էր հետո ասվեց ու գրվեց, իսկ Պիատրովսկու սխալական թեզը գնաց ու ճյուղեր տվեց գիտական աշխարհում, որտեղ Ուրարտուն նշվում էր, ոչ թե որպես հայկական պետություն, Հայքի երկիր, այլ ինչ-որ առանձին պետություն Հայկական լեռնաշխարհում, Ասիայում։ Սրանք ոչ մի փաստարկ այն մասին, որ Ուրարտու առնվազն աքադերենից հենց հայերի երկիր էր նշանակում, կամ որ Ուրարտուն դա Արարատի երկիրն է, Հայքի երկիրն է։ Չգիտեմ դիտավորյալ Պիատրովսկին դա արեց, թե իր հնագիտական պեղումներով ուզում էր նոր բան գտնել ու լեզվաբանության մեջ չխորանալով, միամտորեն (ենթադրենք) դա արեց, բայց ադրբեջանա-թուրքական վարկած կա, որ հայերը ուրարտացիներին ցեղասպանել են և այս հիմարությունը նրանք պնդում են Պիատրովսկու աշխատության հիման վրա։
Աչքիս էդ ուրարտացիներն էլ իրենք․ մոնղոլ-թաթարներն էին (սա սարկազմ է)․․․
Սա լուրջ վնաս է տվել ու դեռ տալիս է։ Հատկապես հայերի ձեռքով, հայ հնագետների ձեռքով ռուս-թուրքական տանդեմով հեղափոխությունից տարիներ առաջ սկսվեց ևս մեկ հայերի պատմական հետքը ջնջելու գործընթացը։ Ես քանի անգամ լուսաբանել եմ, թե ո՞նց են քանդում Ամբերդի տարածքը, Քանաքեռի հնությունները, Խոսրովի տարածքում նույնիսկ ականատես եղա նման սրբապղծության, որ քանդել էին հնավայր ու նաև հոգևորականի գերեզման։
Բայց հատկանշանական էր այն, ինչ արվեց Քարահունջի նկատմամբ։ Պարիս Հերունու դուստրը Нана Геруни կհիշի, թե ո՞նց էին հատկապես ռուսական լրատվամիջոցում, այդ թվում իմ աշխատած գազետա․ռու յում տպում Քարահունջի մասին ապուշ հոդվածներ։ Այդ հոդված գրող լրագրողը ի դեպ տարօրինակ կերպով ոչ միայն վարկաբեկող նյութ գրեց Քարահունջի մասին, այլ նաև հետաքրքրվում էր նախկինում Հայաստան-Ադրբեջան երկաթգծերով, Մեղրու ճանապարհով։ Այս գործողությունները այն սկիզբն էին, որ գերտերությունները ներդրել էին Հայաստանը նորից քայքայելու համար։ Ստացվեց։ Բայց դեռ շարունակվում է։ ՀՀ ԳԱԱ հնագիտության ու ազգագրության ինստիտուտը, մի շարք նմանատիպ ԿԳՄՍ եսիմ ինչ երկար անունով նախարարության ՊՈԱԿ և այլ կառույցներ, հիմա ակտիվ նորից սկսում են նախատեսել դրսի գռանտերով, դրսի ֆինանսավորմամբ հնագիտական պեղումներ, որոնց նպատակը ոչ թե ուսումնասիրելն է, այլ հայկական հետքը ջնջելը։ Այլ կարծիք չի կարող լինել, երբ ինստիտուտի ղեկավարը առաջ է տանում քոչվոր ցեղերի ու հատկապես թրքալեզուների ներկայությունը Հայաստանի տարածքում։ Ոչ արաբալեզու, կամ պարսկալեզու, այլ հենց թրքալեզու։ Ի դեպ իզուր չէ, որ օրինակ Սյունիքում նման գործին կցվել է մարդ, որը իր անտրոպոլոգիական տեսքով լիովին թաթարի, մոնղոլոիդային ռասսայի ներկայացուցչին է նման։ Ու կապ չունի որ նրա անունը հայկական է, իսկ ազգանունը յանով վերջանում․ գենն է իր մեջ խոսում։
Իր մեջ գենը, իսկ տեղացիներին նա գերում է նյութով, այսինքն ուղիղ կաշառելով։ Մարդիկ մեծ մասամբ կորցրել են իրենց բնական ինստինկտը պաշտպանել իրենց տունն ու հողը և ընկել նյութականի ետևից։
Այդպես էլ խաբվում են մի խոտհնձիչով, մի տուկի թելով, որ նախկինում էլ հայտնի մականունով անձի կողմից էր գյուղացիներին տրվում։ Խորհուրդ կտայի տեղացիներին ամեն կերպ խափանել այդ հնագիտական ուսումնասիրությունները, ամեն կերպ ձեր հնություններին մի թողեք կպնեն։ Մարդ եղեք, ձեր հողը մի ծախեք մի փոր հացի համար։
