Ընտրությունները Փաշաևի համար ընդվզումները ցրելու և ժամանակ ձգելու հիանալի միջոց են, ինչպես նաև՝ այդ ընթացքում իր հիմնական հակառակորդներին ճաղերի հետևում նստացնելու: Օրինակ՝ Ռոբերտ Քոչարյանին:
Ընտրությունները Փաշաևի համար նաև իր դավաճանությունը լեգիտիմացնելու գերազանց հնարք են: Հիշեք թեկուզ մի երկիր, որտեղ պատերազմում խայտառակ պարտություն կրած պետության ղեկավարը գլուխն ազատի ընդամենը արտահերթ ընտրություններով: Չեք հիշի:
Դա հիանալի միջոց է նաև ավելորդ փողեր ձեռք գցելու և լվանալու համար, չէ՞ որ նախընտրական քարոզչության համար ահռելի ֆինանսներ են ծախսվում: Դե, հասկանալի է, այդ ընտրություններն ասիական բռնապետների լավագույն ավանդույթներով կեղծելու գերազանց հնարավորություն են: Կասկած չկա, որ այդ ընտրություններում նրան կպաշտպանեն Արևմուտքը և Թուրքիան: Եթե անգամ Ռուսաստանը բացահայտ պաշտպանի ընդդիմության թեկնածուին, դա փաշիստների դեմ հաղթանակ տանելու երաշխիք չէ: Փաշաևի խամաճիկ «ռուսամետ» կուսակցությունները Հայրենասերներից ձայներ կխլեն, իսկ ինքը՝ Փաշաևը, իր համար տոկոսներ կնկարի: Ոչ մի լավ բան չի կարելի սպասել այդ ընտրություններից: Հայաստանի 1996 թ. ընտրությունները ձեզ օրինակ: Առաջիկա օրերին Հայրենիքի փրկության շարժումը պետք է վճռական քայլեր անի, որպեսզի թույլ չտա արտահերթ ընտրություններ և իշխանությունը վերցնի իր ձեռքը: Հակառակ դեպքում մենք ևս մի 2018 թվականի ընտրություններ կստանանք:
