Կարծում եմ՝ այս դատավարության պատվիրատուն Թուրքիան է եւ իր գործընկեր Ադրբեջանը: Այս մասին, այսօր՝ հունվարի 19-ին, դատարանի շենքի մոտ լրագրողների հետ զրույցում նշեց քաղաքագետ Երվանդ Բոզոյանը՝ անդրադառնալով ռոբերտ Քոչարյանի եւ մյուսների դատավարությանը:
«Դա հենց սկզբից էր պարզ: Հիմա պարզապես Շուշին ազատագրողներին դատում են Շուշին հանձնողները: Բոլորիս համար էլ պարզ է, որ մարտի 1-ի դատավարության քաղաքական պատվիրատուները իրականում դրսից են եղել, եւ փաստացի կարելի էասել, որ հիմա Ալիեւն է դատում Քոչարյանին Երեւան քաղաքում: Սա մեր բոլորիս ամոթն է եւ ցանկացած մարդ, ով ունի արժանապատվություն, պարտավոր էր լինել այստեղ: Եթե մարդը մտածում է, որ Ալիեւի GPS-ը չի հասնի իր տանը, ապա նա չարաչար սխալվում են: Այդպես մտածում էին, երբ երկու տարի առաջ Քոչարյանին էին դատում, հետո պարզվեց, որ այդ GPS-ը հասավ Ղարաբաղ: Հետո մարդիկ մտածում էին, որ Ղարաբաղ հասավ, բայց իրենց չի հասնի, հետո տեսան, որ այդ GPS-ը հասավ Զանգեզուր: Վաղը կհասնի Տավուշ, Եղեգնաձոր, Գյումրի, Արտաշատ: Այնքան ժամանակ, մինչեւ ժողովուրդը կհասկանա, որ այդ GPS_ը ոչ թե Քոչարյանի, սյունեցիների համար է, այլ Հայաստանի համար է»,-ասաց նա:
Հարցին, թե ինչպես է, որ հանրությունը դա չի գիտակցում, Բոզոյանը պատասխանեց. «Ես հանրությանը չեմ ուզում մեղադրել, քաղաքական վերնախավն է, որ չի կարողանում լեզու գտնել հանրության հետ: Հանրության ասվածը շատ հարաբերական է, ՀՀ-ում ապրում են 90 տոկոս աղքատ մարդիկ, որոնք ունեն սոցիալական կարիքներ, իրենց պրոբլեմներով են ապրում: Այդ մարդկանց մոտ քաղաքացիական գիտակցությունն այդքան բարձր չէ, բայց դրա համար չի կարելի մեղադրել: Մինչեւ քաղաքական վերնախավը այդ մարդկանց համար սոցիալական բանաձեւ չգտնի, նա չի կարող համախմբել մեր հանրությանը»:
Անդրադառնալով Կարսում թուրք-ադրբեջանական զորավարժություններին, Բոզոյանն ասաց, որ նրանք ուզում են վախեցնել Հայաստանի հասարակությանը, որ նա արտագաղթի ՀՀ-ից. «Նրանց քայլերն ուղղված են նրան, որ հայերը վախենան, փախչեն: Հայերի մոտ արդեն չկա վստահություն սեփական պետության հանդեպ, բանակի հանդեպ: Երկրում պետականությունը փլուզված վիճակում է, պետական կառավարման համակարգ որպես այդպիսին գոյություն չունի: Այս ամենը շատ լավ հասկանում են բաքվում եւ Անկարայում, եւ ճնշումները ուժեղացնում են, որ հայերը թողնեն հեռանան»:
