Օրերս ԿԳՄՍ նախարարությունից հայտարարաություն տարածվեց, որում ասվում էր. «Ուսումնական հաստատության սովորողների կողմից կրթական ծրագրերի յուրացման ամփոփիչ ստուգման կամ ատեստավորման անցկացման, սովորողների փոխադրման, ավարտման և ուսումնական տարվա ընթացքում բացակայած սովորողի՝ հաջորդ դասարան կամ հանրակրթության հաջորդ աստիճան փոխադրման կարգում» կատարված փոփոխությունների համաձայն՝ այս տարվանից այլևս հանրակրթական դպրոցների շրջանավարտների համար գերազանցության մեդալի շնորհման գործընթաց նախատեսված չէ»:
Ոսկե մեդալի մոտիվացնող գործոնի և այն հանրակրթական դպրոցներից հանելու նպատակահարմարության հարցերով Panorama.am-ը դիմեց կրթության փորձագետ, ԵՊՀ դասախոս Սերոբ Խաչատրյանին։
«Ոսկե մեդալը մոտիվացիա է, քանի որ որևէ արտոնություն չուներ և, ըստ էության, այն ստանում էին շատ-շատ քչերը՝ մոտ 100 հոգու մասին է խոսք գնում։ Այն, իմ կարծիքով, շատ լավ մոտիվացիա է, որովհետև 12 տարի երեխան լավ սովորել է և հասել է նշանակալի հաջողությունների։ Ընդորում, Ոսկե մեդալը նաև խթանում էր հանրակրթությունը։ Ինչ նկատի ունեմ, որ երեխաները սովորում են բոլոր առարկաները, ոչ թե այնպես, ինչպես անում են աշակերտների 90 %-ը։ Այսինքը՝ միայն սովորում էին այն առարկաները, որոնք իրենց պետք էին ընդունելության քննության ժամանակ։
Այդ պատճառով էլ , այս իմաստով կարծում եմ, ճիշտ չէր Ոսկե մեդալների հանելը դպրոցից։
Այստեղ մեկ ուրիշ խնդիր էլ կա՝ ինձ համար անհասկանալի է, թե ինչու է այն արվում տարվա կեսին։ ճիշտ կլիներ, որ եթե նման ցանկություն կար, ապա այն վերաբերեր միայն այն աշակերտներին որոնք այս տարի ավարատում են 9-րդ դասարանը, իսկ ովքեր արդեն ավագ դասարաններում են, իրենց կարող էր սա չվերաբերել։ Որովհետև այդ երեխաներն ահագին չարչարվել են և իմացել են, որ կարող են հավակնել մեդալի, ու հիմա, օրինակ, մարդը սովորում է 10-րդ, 11-րդ,12-րդ դասարաններում , համապատասխանում է մեդալի պահանջներին, բայց վերջին պահին որոշվում է, որ այն այլևս չի լինելու։ Լավ կլիներ, որ այդ որոշումը ուժի մեջ մտներ 2-3 տարուց։ Կան որոշումներ որոնք ճիշտ չէ միանգամից կիրառելը»,- ասաց Սերոբ Խաչատրյանը։
