Ալիևն ասել է. «Հայաստանի Սահմանադրության և այլ փաստաթղթերի փոփոխությունների դեպքում կարելի է հասնել խաղաղության»:
Սա Ալիևի կողմից ՀՀ ներքին գործերին ուղիղ խառնվելու, ինչ-որ տեղ նաև շանտաժի ցայտուն դրսևորում է, որն անթույլատրելի է միջազգային պրակտիկայի տեսանկյունից: Սա ցույց է տալիս նաև այն, թե որքան անկարող, խղճուկ և կախյալ վիճակում են գտնվում ՀՀ իշխանությունները:
Հենց միայն Ալիևի այս հայտարարությունը բավարար է, որպեսզի Հայաստանում այլևս չքննարկվի Սահմանադրության փոփոխության հետ կապված որևէ հարց: Ոչ մի երաշխիք չկա, որ Հայաստանի սուվերեն որոշումներին խառնվելու այս ինտերվենցիան չի լինի շարունակական և չի ստանա այլ դրսևորումներ:
Սերժ Սարգսյանի, Ռոբերտ Քոչարյանի, Լևոն Տեր-Պետրոսյանի կառավարման տարիներին ոչ Ադրբեջանը, ոչ էլ այլ երկիր չէր կարող նման ամթույլատրելի ոճով ու նախապայմաններով խոսել Հայաստանի Հանրապետության հետ:
Իսկ տարածաշրջանում իրական, արժանապատիվ խաղաղության կարելի է հասնել հետևյալ պարագաներում.
ա) ՀՀ կառավարության կազմն ու իշխանության որակը փոխելով ,
բ) Հայաստանի հասարակությանն ու հայկական Սփյուռքին համախմբելով,
գ) ռազմավարական դաշնակից Ռուսաստանի հետ բոլոր տիպի հարաբերությունները վերականգնելով և բազմակողմանիորեն զարգացնելով, տարածաշրջանում բնական դաշնակիցների հետ գործնական հարաբերություններ կառուցելով,
դ) ՀՀ ԶՈւ կարողությունների և մարտունակության զարգացման համար իրական ջանքեր գործադրելով,
ե) ընկալելի, հիմնավորված և հետևողական արտաքին քաղաքականություն վարելով,
զ) առկա ռեսուրսները վատնելու փոխարեն` տնտեսության փաստացի զարգացման համար իրատեսական ու հավակնոտ ծրագրեր իրականացնելով,
է) ազգային քաղաքական ուժերի և համահայկական կառույցների ակտիվ համագործակցությամբ և փոխլրացմամբ:
