Էն ո՞վ էր տարիներ առաջ ամենաբարձրը գոռում լափելու մասին: Մեզ տեղն ա, էստեղ գրում ենք, անցնում-գնում ա: Բոլոր նկարներում, որ էստեղ դրել եմ, Չարենցի փողոցն ա՝ Սայաթ-Նովայի հետ խաչմերուկի մոտ: Միայն թե, առաջին լուսանկարը 2022-ի օգոստոսին եմ արել, մյուսները՝ քիչ առաջ: Չէ՛, չկարծե՛ք, թե մեկուկես տարի չեն սարքել ( չնայած էնպես մի մեծ արագությամբ էլ չսարքեցին, ու չնայած քանդել, ասֆալտելու կարիքն էլ չկար. Սովետից մնացած սալաքարերը անվնաս էին ու շատ ավելի գեղեցիկ): Ինչևէ, ընդամենը մեկ ու կես տարի անց, գրողը տանի՝ մեկ ու կես տարի, նորից քանդել են... Նորից ծախսում են իմ ու քո փողերը, նորից կեղտ ու փոշի, նորից աշխատող տեխնիկայի ներվեր սղոցող բվվոց ու սուլոց, նորից փողոց իջնելիս հանդիպակաց մեքենաների վտանգավոր գծում ես, իսկ խցանված փողոցային կոյուղին չի էլ նորոգվում… Տեղն ա մեզ, քանի՜ տեսակի նեղություն են տալիս՝ մեր իսկ փողերը «քամուն» տալով, իսկ մենք էստեղ գրում ենք, ու վե՛րջ:
Նորից ծախսում են իմ ու քո փողերը, նորից կեղտ ու փոշի, նորից աշխատող տեխնիկայի ներվեր սղոցող բվվոց ու սուլոց
