Սպարտակ մարզադաշտը, որտեղ պատանեկության տարիներիս թեթև ատլետիկա եմ պարապել, քանդում են, որ շենք սարքեն:
Սերժ Սարգսյանի օրոք ստեղծվել էր Հանրային խորհուրդ կառույցը, որտեղ կարող էիր հանրային դժգոհություններդ տանել քննարկման, ստանալ ևս մի հարթակ կամ ևս մի շերտ աջակցություն խնդիրդ թմբկահարելու համար: Լավագույն օրինակներից էր Կինո Մոսկվայի ամառային դահլիճի պահպանումը:
Հիմա թե՛ Սպարտակի թեման, թե՛ թենիսի կորտերի թեման, թե՛ 160 հազարով ավտոն կանգնեցնելու թեման տեղ կունենայիր բարձրաձայնելու, բացի Ֆեյսբուքից ու շանս կար, որ ի շահ քեզ կլուծվեր հարցը:
Բայց Նիկոլի սյուն Դանիել Իոաննիսյանի ու Ստյոպա Սաֆարյանի ձեռամբ այդ կառույցը, որը նպաստում էր քաղաքացիական հասարակության կայացմանը, վերացավ, ինչպես նրանց հախուռն աջակցությամբ վերացավ Արցախի 1000-ավոր կառույցներ:
Էգոցենտրիկ ինքնասիրահարված մեծամիտները վերացրին կառույցները:
Ինստիտուտը տենց բան ա. երբ անձը զարգացնում ա իրա էգոցենտրիզմը, տուժում ա ինստիտուտը, հետո բումերանգը ֆռում ա ու ինստիտուտի բացակայությունից տուժում ա անձի շահը:
