Ինչ պաղեստինաիսրայելական հակամարտությունը օրերս նոր թափով վերսկսվել է, առնվազն մի քանի տասնյակ գրառում հանդիպեց, թե՝ «ՊԱՅԹԵՑ ԱՅՆ ՄԻՖԸ...», «ՊԱՅԹԵՑ ԱՅՍ ՄԻՖԸ...»:
Շա՜տ հետաքրքիր է: «Միֆեր պայթեցնելուց» խոսում են ՏՐԱՔԱԾ Հայաստանում ապրող մարդի՞կ, այդ թվում իմ կողմից հարգված, ոչ միայն ֆեյսբուքներից ծանոթ մարդիկ: Տխուր է:
Տխուր է, քանի որ գրեթե ոչ մեկի մտքով չի անցնում անմիջականորեն մեզ վերաբերվող պայթած, աներևութացած, գոլորշիացած ՄԻՖ-երը դիտարկել:
Ուրեմն, պայթած ՄԻՖ թիվ 1 -- «կա հայ ժողովուրդ»:
Սա հեքիաթ է, քանի որ ոչ մի «հայ ժողովուրդ» էլ չկա: Կան առանձին հայ մարդիկ, բայց «հայ ժողովուրդ» չկա: Եթե լիներ, տներում ու գործատեղերում վերընկած չէր լինի: Կա անազգ, ազգային ու մարդկային արժանապատվությունից զուրկ, բացառապես ուտելու և դրա հետևանքների մասին մտածող կենսաբանական օրգանիզմների ինչ-որ կուտակում, որին հասարակություն էլ չի կարելի անվանել: Այդ ստամոքսային մեծամասնության պարագայում մի քանի հազար հայերի ցաքուցրիվ առկայությունը ոչ մի որակական փոփոխության չի կարող հանգեցնել:
ՄԻՖ թիվ 2 -- Արցախը հայերի համար ազգային արժանատվության, ազգային ինքնության նշանակություն ունի:
ՄԻ՛Ֆ, ավելին՝ հեքիա՛թ: Եթե Արցախն իսկապես ազգային արժանապատվության, ազգային ինքնության նշանակություն ունենար, ապա այս 10 օրվա մեջ գոնե մի բան այս չեղած «ժողովրդի» մեջ իրար կգար:
ՄԻՖ թիվ 3 -- «ժողովուրդը վրդովված էր, բայց ընդդիմությունն իրենց տուն ուղարկեց»: Դուք դա լո՞ւրջ եք ասում: Այսինքն, կային ու տակավին կան բորբոքված մարդիկ, որպես «վրդովված ժողովուրդ» ու ինչ-որ մեկը նրանց «տո՞ւն ուղարկեց» ու իրենք էլ հլու-հնազանդ գնացել տներում լռվե՞լ են: Լո՞ւրջ: Էլ վրդովվա՞ծ չեն: Վրդովմունքի պատճա՞ռն է վերացել, թե՞ արդեն վսյոռավնո է:
Իրականում շատ-շատերին միանգամայն ձեռնտու է նման ամորֆ վիճակը, կարևորը՝ «մեղավոր» են գտել՝ «մենք գիտեեեեես ինչեր էինք անելու, բայց ընդդիմությունը մեզ տուն ուղարկեց...»:
Զուգահեռ ՄԻՖ-իկ. այ, որ էս դեմքերը չլինեն հարթակում, ուրիշ դեմքեր լինե՛ն... Այսպես ասողները գոյություն ունեն միայն 1 բանի համար, որ երբ (եթե) ինչ-որ մեկը փորձի ինչ-որ բան անել, անասելի եռանդով հարձակվեն վրան, անվանարկեն, իբր իրենք մի այլ կարգի ուլտրա-ռադիկալ են, քլնգեն, ամեն ինչ անեն, որ այդ ինչ-որ մեկի մոտ չստացվի, որպեսզի հետո էլի անխնա դատափետեն այդ «ինչ-որ մեկին»: Հա, բայց արդեն 10 օր է, ինչ հարթակներում ընդհանրապես ոչ մեկը չկա, բայց էդ թունդ ռադիկալները կորած են, չեն երևում, միայն մեկ-մեկ «ավտոմատ ռեժիմով» մի երկու քլնգիչ բան են ասում իրենց սիրելի ու անփոփոխելի թեմայով:
ՄԻՖ 4 - «Հայաստանի քաղաքական էլիտա»: Չկա՛ նման բան: իսկ եթե կա, ապա ո՞ւր է: Ո՞ւր է որպես միտք, որպես նախաձեռնություն, որպես գործողություն:
Այլ «միֆ»-եր չեմ գրի: Եղածի դառնությունն էլ ինձ լիովին հերիք է, մի բան էլ՝ դենը: