Արցախը Հայաստանից եւ աշխարհից ապօրինի զրկված է արդեն 262 օր: Արցախի կյանքի ճանապարհի փակելը տեւական ժամանակ է, որ հումանիտար աղետ է ստեղծել երկրում: Շուտով սեպտեմբերի 1-ն է՝ նոր ուսումնական տարվա սկզիբը, եւ ինչպես բոլոր արցախցիների, այնպես էլ Մերինե Հարությունյանի ընտանիքում չգիտեն՝ ի՞նչ միջոցներով դպրոց ուղարկել երեխաներին:
Մերինեն 5 երեխա ունի, որոնցից 4-ը դպրոց են հաճախելու, 1-ը՝ ուսումնարան, սակայն ասում է՝ նույնիսկ գրիչ ու տետր չկա խանութներում:
Երեխաներից ամենափոքրը 7 տարեկան է, ամենաշատն այս օրերին քաղցրավենիք է ցանկանում ուտել. «Քաղցր է ուզում, որը չկա: Այսօր մարգարինը վերջացավ, բուտերբրոտ եմ արել, կերել են»:
Մերինեն ասում է՝ ընտանիքում 7 շունչ են եւ օրական մեկ հաց է հասնում իրենց. «Գիշերը 23:00-ից գնում ու հացի հերթ ենք կանգնում, որ լուսաբացին հաց ստանանք: Մեզ ցեղասպանում են: Տնից որ դուրս ենք գալիս՝ մեր աչքերի դեմը սեւանում է»:
Արցախում չկան հիգիենայի պարագաներ, ինչի մասին արդեն օրեր շարունակ ահազանգում են տարբեր կառույցներ. Մերինեի խոսքով՝ արցախցիները երբեմն գտնում են ելքը.
«Փոխանակում ենք անում, փորձում ենք մի կերպ դիմանալ. հիմնականում ձեթի, շաքարավազի, այլուրի խնդիր կա: Մարդ կա տանը լվացքի փոշի շատ ունի ձեթի հետ փոխանակում է, մեկն էլ հակառակը: Ով հասցրել ու ունեցել է հնարավորություն ժամանակին մի քանի օճառ է վերցրել, մենք դա չենք հասցրել»:
