Դիլիջանի նորաբաց կարի արտադրամասում աշխատատեղեր են տրամադրվել այն մայրիկներին, ովքեր ունեն փոքր կամ առողջական խնդիր ունեցող երեխաներ, և չեն կարող տնից երկար բացակայել։ Դա պարտադիր պայման չէ արտադրամասում աշխատելու համար, սակայն նման մայրերին առաջնահերթություն է տրվում։
Արտադրամասի հիմնադիր Մանուշ Հովնանյանը պատմում է, որ այդ միտքն առաջացել է, երբ տեսել է, որ փոքր կամ հիվանդ երեխա ունեցող մայրերը չեն կարողանում աշխատանք գտնել։
«Աշխատանքի գրաֆիկն ազատ է, աշխատավարձը՝ պայմանագրային։ Անկողնային մեկ կոմպլեկտ կարելը 500 դրամ է, աշխատակիցները կարող են մեկ օրում 5-10 հատ կարել։ Ով, որ ժամին կարողանում է իր երեխային խնամողի մոտ թողնել, այդ ժամին էլ գալիս է աշխատանքի։ Կամ վերցնում, տուն են տանում և արդեն տանն են ավարտին հասցնում։ Արտադրամասում երեք աշխատող կա․ այս պահին մեկը տանն է աշխատում, մյուս աշխատակիցը գնում գալիս է, մեկն էլ ես եմ»,-ասում է տիկին Մանուշը։
Մանուշ Հովնանյանը մասնագիտությամբ մանկավարժ է, նաև աշխատում է Դիլիջանի թիվ 2 դպրոցում որպես պատմության և հասարակագիտության ուսուցիչ, սակայն շուտով անցնելու է թոշակի և ասում է. «Սա երկրորդ շնչառությունն է բացում»:
Նա փոքրուց սիրել է կար անել և երազել է ունենալ իր սեփական արտադրամասը։ Կարել է միայն իր և հարազատների համար, բայց մինչեւ այս վաճառքով չի զբաղվել։ Նրան հաջողվել է իրականացնել երազանքը՝ Եվրոպական միության աջակցությամբ իրականացվող EU4IMPACT ծրագրի շնորհիվ։
«Շնորհակալությունս պետք է հայտնեմ բոլորին այս գեղեցիկ հնարավորության համար, որ ընձեռնվեց ինձ, և իմ տարիների երազանքը իրականություն դարձավ։ 8-10 տարի առաջ չէի համարձակվի ռիսկի դիմել և նման գործ սկսել, քանի որ կմտածեի՝ գումարի ներդրումը չի արդարացվի, բայց այս ծրագրի շնորհիվ համարձակություն ձեռք բերեցի»,-ասում է տիկին Մանուշը։
Նա նշում է, որ ԵՄ ֆինանսական աջակցությամբ ամբողջությամբ վերանորոգել և ձևափոխել եմ արտադրամասը։ Ինքն ավելի մեծ տարածք էր նախատեսում այս գործի համար, սակայն Դիլիջանում տարածք գտնելը դարձել է խնդրահարույց․ռուս-ուկրաինական պատերազմի հետևանքով Դիլիջանում բնակվողների թիվը մեծացել է, անշարժ գույքի գները՝ բարձրացել, և ավելի մեծ տարածք գտնել չի հաջողվել։ Նպատակ ունի մեկ տարի հետո փոխել աշխատավայրը։
Քանի որ արտադրամասը նոր է, դեռ իրացում չի իրականացվել, բայց ունի նախնական պայմանավորվածություն Դիլիջանի փոքր, միջին և մեծ հյուրատների հետ, որոնց վաճառելու է անկողնային պարագաներ, սփռոցներ և վարագույրներ։ Նպատակ ունի հետագայում ընդլայնել շուկան։
«Դա արդեն հետագայի հարց է,որը իհարկե բիզնես պլանում նախատեսել եմ, ու իմ երազանքներում էլ կա», -ասում է նա։
Այն մարդկանց, ովքեր ցանկանում են զբաղվել բիզնեսով, տիկին Մանուշը խորհուրդ է տալիս հնարավորին արագ սկսել։
«Այդ երազանքը մնում է, հետո տարիների ընթացքում մտածում ես՝ ինչո՞ւ չփորձեցի։ Ավելի լավ է փորձել, իհարկե, սակայն մեծ մասշտաբով սկսել խորհուրդ չեմ տա, պետք է փոքր քայլերով մտնել շուկա, որովհետև այն հիմա հագեցած է»,- ասում է տիկին Մանուշը։
Արտադրամասը որոշել է անվանել «Մանուշակ կարի արտադրություն», կամ սրահ. դեռ հստակ չի որոշել, սակայն եռանդով, ոգևորությամբ և մեծ ակնկալիքներով պատրաստ է իր երազանքը առաջ տանելու։
EU4IMPACT ծրագրի նպատակն է աջակցել միգրանտների (այդ թվում՝ աշխատանքային), վերադարձած միգրանտների և նրանց ընտանիքների անդամների կողմից արդեն իսկ հիմնադրված (սկսնակ) կամ ապագայում ստեղծվելիք բիզնեսների զարգացմանը: Ծրագիրն իրականացվում է Եվրոպական միության ֆինանսավորմամբ՝ Միգրացիոն քաղաքականության մշակման միջազգային կենտրոնի կողմից: Տիկին Մանուշի ընտանիքում միգրանտ են նրա եղբոր ընտանիքը և հարսը, որոնք նույնպես ներգրավված են ձեռնարկությունում։
