Հայաստանում, սփյուռքում ու Արցախում առնվազն մի 100 հոգի կլինի, որոնք ուրիշներից պահանջում են որևէ բան անելու փոխարեն դավաճանների գլուխներից բաց թողնել։
Ճիշտ են անում, և բնական պայմաններում դավաճաններին տեղում են վերացնում, ոչ թե թողնում են ցքցքան ու շարունակեն խորացնել դավաճանությունը։
Ինչևէ, հայկական քաղաքական, մշակութային, սոցիալական, հաշվարկային մի շարք պատճառներով պատմական այս ժամանակահատվածում դա չի արվում։
Սակայն, որպեսզի այդ 100 հոգու նեռվերն էլ չխախտվի, ամեն անգամ հունից դուրս չգան, որ մարդիկ փոխանակ դավաճանների գլխից բաց թողնեն, այս կամ այն գործողությամբ են զբաղված, արդյունավետ կլինի, որ այդ 100 հոգին իրար գլուխ հավաքվեն, գաղտնի կազմակերպություն ստեղծեն, պլանավորեն իրենց անելիքը ու առանց դրա մասին բարձրաձայնելու իրականացնեն այն։
Սա լուծում է մի քանի խնդիր։
1․ Այլ գործերով զբաղվողների տրամադրությունը, օգտակար գործողության գործակիցը չեն գցի։
2․ Իրենց նյարդերը չեն քայքայվի՝ տեսնելով, որ ուրիշները գլխից բաց թողնելու փոխարեն ուրիշ բաներով են զբաղված։
3․ Կվերացնեն դավաճաններին։
4․ Նույն նպատակի շուրջ են կհամախմբվեն մարդիկ ու միասին են ռեսուրս կհայթայթեն նպատակն իրագործելու համար։
5․ Հայաստանի հետագա պաշտպանության համար նոր ուժ է ի հայտ կգա։
Եթե չեն կազմակերպվելու, հոգ չէ, մարդիկ, որ գլխից բաց թողնելու փոխարեն ուրիշ ձևերով են պայքարում, հող են ստեղծում, որ մի օր դավաճանները վերանան։
Եթե կուզեն սկսել, ես կարող եմ մի քանի հոգու իրար կապել, որոնք միայն դա են պահանջում։
