Հայաստանի նկատմամբ Ադրբեջանի եւ Թուրքիայի ունեցած ինստիտուցիոնալ ատելությունը տեղավորվում է «մեկ ազգ, երկու պետություն» տրամաբանության մեջ, երկուսն էլ հավասարաչափ ատում են հայերին։ Այս մասին այսօր՝ հունիսի 16-ին, ադրբեջանագետ Գառնիկ Դավթյանի «Հայատյացությունն Ադրբեջանի պետական գաղափարախոսության հիմքում» գրքի շնորհանդեսին ասաց պատմական գիտությունների դոկտոր, պրոֆեսոր, ԵՊՀ արեւելագիտության ֆակուլտետի դեկան Ռուբեն Մելքոնյանը:
«Նրանց ատելությունը հասել է գագաթնակետին։ Հայատյացություն կա անգամ գրականության մեջ, մանկապարտեզներում։ Պարտադիր է քո ինքնապաշտպանությունն այն պետությունից, որն ուզում է քեզ ոչնչացնել։ Ի վերջո, հիմա օկուպացված Արցախում վանդալիզմի դրսեւորում կատարողները սովորական քաղաքացիներ են, որովհետեւ իրենց այդպես է դաստիարակել պետությունը։ Երբ մենք տեսնում ենք, որ մանկապարտեզներում հայերին քարոզել են սովորեցնում, պետք է հասկանալի լինի, որ ռամիլ սաֆարովների սերունդ է վաղը լինելու, եւ Հայաստանում այժմ սովորող երեխաները ավտոմատ դառնում են թիրախ Ադրբեջանում սովորողների համար»,- ասաց նա։
Մելքոնյանի խոսքով՝ պետք է լինել իրատեսական եւ հասկանալ, որ այս իրավիճակում Ադրբեջանի հետ խաղաղություն հաստատելն անհնարին է, որովհետեւ ադրբեջանական հասարակությունն ամբողջությամբ տոգորված է հայատյացությամբ։
«Դու հնարավոր է՝ ուզում ես խաղաղություն հարեւանիդ հետ, բայց հարեւանդ մանկապարտեզում սովորեցնում է քեզ գլխատել։ Պետք է հասկանալ՝ երկիրը, որի հետ խաղաղության ձգտում, այսպիսինն է։ Հանցագործություն է իրականությունն այլ կերպ ներկայացնելը»,- ասաց Մելքոնյանը։
Ռուբեն Մելքոնյանի կարծիքով՝ Հայաստանի արտգործնախարարությունը պետք է արձագանքեր Թուրքիայի նախագահ Էրդողանի հայտարարությանը, որ Զանգեզուրի միջանցքի բացմանը խանգարում է ոչ թե Հայաստանը, այլ Իրանը։
«Զարմանալի է, որ դուխով թիմի ներկայացուցիչը չի պատասխանում Էրդողանին, ինչո՞ւ չի պատասխանում։ Իրենք գուցե խաբել են ժողովրդին՝ ասելով, որ միջանցքային տրամաբանություն չկա եւ ժողովրդին ասում են մեկ բան, բանակցում՝ այլ։ Եթե ոչ՝ Արտաքին գործերի նախարարությունը վաղուց պետք է հայտարարություն տարածեր»,- ընդգծեց Մելքոնյանը։
