Խոսք ընթերցողի
Բոլորովին վերջերս մեր երևելիների հավերժության աստղաբույլին միացած արցախցի պոետի խոսքերն էին պտտվում ուղեղումս, երբ ավարտեցի բժիշկ, ճարտարագետ Ռաֆիկ Տեր-Գրիգորյանի բանաստեղծությունների <<Չգրված երգերս>> /Երևան, <<Արմավ>>, հրատ․, 2022թ/ փոքրիկ ժողովածունե։ Միանգամից ասեմ, որ այն գուցե պստիկ է, բայց ճստիկ է։
Իրական կյանքի հայելային արտացոլանք են բանաստեղծությունները՝ ապրող և ապրեցնող։ ՀԻմնական թեման Հայաստանն է, սերն ու խոհականությունը։ ԱՆձնական հոգու վայելքն ու խռովքն է այստեղ և հեղինակի խոսքն առ Աստված, որ փորձում է կիսել ընթերցողի հետ ՌԱֆիկ Տեր-Գրիգորյանը․
Քո փառքի համար մենք շատ ենք զոհել,
Հավատքիդ համար՝ հեղեղել արյուն,
Աղոթքիդ համար տաճար կառուցել՝
ՁԱյնը մեր հոգու լինի քեզ հասու․․․
Բանաստեղծական պատկերներում և՛ Ղարաբաղ կա, և՛ ծագող արև, և՛ մայրապատում կա ու սիրո երգ։ Հեղինակը իր տողերի հետ մեկ մանկանում, մեկ էլ միանգամից հասունանում ու բժիշկ-խորհրդատու է դառնում․
Դե վեր կաց, պոե՛տ, պետք չի հապաղել
Չգրված երգով վերք չեն ամոքում․․․
Կարդացի և միանգամից կիսում եմ գրքի խմբագիր, բանասիրական գիտությունների թեկնածու Արմեն Ավանեսյանի առաջնախոսքի և Նորայր Ղազարյանի ,բանաստեղծական խոստովանություններե վերնագրված վերջնախոսքում բարձրաձայնված գնահատականները։ Ժողովածուի ավարտին նաև բանաստեղի կենսագրությունն է։ Այնպես, որ հարգարժան ընթերցող խորհուրդ եմ տալիս կարդալ Ռաֆիկ Տեր-Գրիգորյանի բանաստեղծությունները, որի ամեն մի տողում բառերը գույներ են հագնում և ջերմանում, լուսավորում համբերատար ընթերցողի կյանքի ճանապարհը ։ Ամենևին էլ պատահական չէ, որ ՌԱֆիկ Տեր-Գրիգորյանի առաջին գիրքը տպագրության են երաշխավորել երջանկահիշատակ Տանյա Թանդիլյանի և ժամանակին մամուլի հսկման բաժնի պետ Գր․ Մարտիրոսյանի և այլոց խորհրդով, ովքեր նրա բանաստեղծությունները կարդալուց հետո հարցրել են ,Բա դու ու՞ր էիրե։ Ընթերցող բարեկամ, ես գտա բժիշկ-բանաստեղծ ՌԱֆիկ Տեր-Գրիգորյանին երևանաբնակ քրոջս հարսի՝ Հասմիկի հորդորով։ Դու էլ մուտք գործիր Տեր-Գրիգորյանի գրական աշխարհ։ Համոզված եմ, որ ջանքերդ ու ծախսած ժամանակդ իզուր չեն լինելու։
Վաղարշակ Ղորխմազյան
