Գրախոսականի փոխարեն
Համեցեք տոնահանդես
Վերջերս նոր էի ընթերցել արևմտահայ գրող հրապարակախոս Անդրանիկ Ծառուկյանի ՛՛Մանկություն չունեցող մարդիկ՛՛ աշխատությունը և ահա իմ վաղեմի բարեկամ Տիգրան Նիկողոսյանը կարծես հեռահար զգալով տագնապներս` ինձ է ուղարկում իր նոր ՛՛Բառ ու խոսքի տոնահանդես՛՛ ( ,ԷՅ Թի Պրինտե, 2022թ.) գիրքը, հենց ընծայագրով, ինձ հրավիրելով յուրատեսակ տոնահանդես: Կարդացի ու միանգամից հասա իմ մանկության մոլորակը.
Իմ հայրենի գյուղում
Սարերն այնքան բարձր են,
Եվ ծաղիկները այնպես
Թովիչ ժպիտ ունեն:
... Ես իմացա, թե ինչպես են հաշտվում բալն ու ծիրանը, լսեցի ծաղկած ծառի հեքիաթը, որքան էլ որ զարմանալի է իմացա թե ՛՛Որտեղ է ապրում Ձմեռ պապը՛՛:
Եթե ճիշտն ասեմ այդ հեքիաթին ես ոչ մի անգամ չեմ հավատացել, բայց հիմա մի ուրիշ զգացում ծնվեց: Գրքի երկրորդ մասում խոհ ու մտքի ուսանելի փնջեր են: Յուրովի է մեզ ներկայանում մեր մեծերից մեկը` Վազգեն Ա-ն, ներկայանում է ոչ թե լսած ու կարդացած հուշերից, այլ Տիգրան Նիկողոսյանի հետ ունեցած անձնական շփում ներից, բազում հանդիպումներից:
Հարգարժան ընթերցող դեռահասները կարող են մի պահ խորհել Տիգիան Նիկողոսյանի հետ` հասկանալու համար, որ ուրիշի ցավ չի լինում ու նաև թե ի՞նչ են վկայում ժայռն ու ծառը...
Այնպես որ մանուկ և պատանի ընթերցող ( գիրքը հասցեագրված է 3-13 տարեկաններին և ավելի մեծերին) դու էլ ընդունիր Տիգրան Նիկողոսյանի հրավերը և մասնակից դարձիր բառ ու բանի տոնոհանդեսին: Համզված եմ, որ դու էլ ինձ նման կսկսես ապասել նրա մտքի և գրչի նոր առկայծումներին: Ես արդեն գիտեմ որ այն չի ուշանալու:
Վաղարշակ Ղորխմազյան
