Համաշխարհային տնտեսության խիստ մասնատումը տասնամյակների աճող տնտեսական ինտեգրացիայից հետո համաշխարհային տնտեսական արտադրանքի 7%-ով կրճատման կարող է հանգեցնել, սակայն որոշ երկրներում կորուստները կարող են հասնել 8-12%-ի, ասվում է Արժույթի միջազգային հիմնադրամի զեկույցում:
ԱՄՀ-ն հայտարարել է, որ նույնիսկ սահմանափակ մասնատումը կարող է կրճատել համաշխարհային ՀՆԱ-ն 0,2%-ով, բայց հավելել է, որ ավելի շատ աշխատանք է անհրաժեշտ միջազգային արժութային համակարգի եւ համաշխարհային ֆինանսական անվտանգության ցանցի (GFSN) կանխատեսվող ծախսերը գնահատելու համար:
Նշվում է, որ ապրանքների եւ կապիտալի համաշխարհային հոսքերը հավասարվել են 2008-2009 թվականների համաշխարհային ֆինանսական ճգնաժամից եւ հետագա տարիներին նկատվող առեւտրային սահմանափակումների կտրուկ աճից հետո:
Առեւտրային կապերի խորացումը երկար տարիների ընթացքում հանգեցրել է համաշխարհային աղքատության զգալի կրճատման՝ միաժամանակ օգուտ տալով զարգացած տնտեսությունների ցածր եկամուտ ունեցող սպառողներին՝ ավելի ցածր գների շնորհիվ: Առեւտրային կապերի խաթարումը «ամենաանբարենպաստ կերպով կազդի ցածր եկամուտ ունեցող երկրների եւ զարգացած տնտեսություններում ավելի քիչ հարուստ սպառողների վրա», ասվում է հաղորդագրության մեջ:
Անդրսահմանային միգրացիայի սահմանափակումները կզրկեն ընդունող երկրներին արժեքավոր հմտություններից եւ կնվազեցնեն տրանսֆերտները դեպի միգրանտների ծագման երկրներ: Կապիտալի հոսքերի կրճատումը կնվազեցնի օտարերկրյա ուղղակի ներդրումները, իսկ միջազգային համագործակցության կրճատումը ռիսկեր կստեղծի կենսական կարեւոր հանրային բարօրությունների ապահովման համար:
ԱՄՀ-ն հայտարարել է, որ առկա հետազոտությունները ցույց են տալիս, որ որքան խորն է մասնատումը, այնքան բարձր են ծախսերը, եւ տեխնոլոգիական տարանջատումը զգալիորեն մեծացնում է կորուստները առեւտրի սահմանափակումներից:
Նշվում է, որ ձեւավորվող շուկաներ եւ ցածր եկամուտ ունեցող երկրները, ամենայն հավանականությամբ, առավել շատ վտանգի կենթարկվեն, քանի որ համաշխարհային տնտեսությունը շարժվում է դեպի ավելի «ֆինանսական տարածաշրջանայնացում» եւ մասնատված գլոբալ վճարային համակարգ:
Դա կարող է նաեւ թուլացնել ճգնաժամի մեջ գտնվող երկրներին աջակցելու համաշխարհային հանրության կարողությունը եւ դժվարացնել սուվերեն պարտքային ապագա ճգնաժամերի կարգավորումը: