Արցախում Ամանորը քառասունչորսօրյա պատերազմից հետո զուսպ են դիմավորել: Անկախը հետաքրքրվեց, թե ինչ մտորումներով ու զգացումներով են արցախցիները ամփոփել հին տարին ու դիմավորել նորը:
Հիշեցնենք, որ դեկտեմբերի տասներկուսի առավոտյան այսպես կոչված ադրբեջանցի բնապահպանները փակել էին Արցախն ու Հայաստանը կապող միակ ճանապարհն ու Արցախում հումանիտար աղետի պատճառ դարձել:
Անկախի հետ զրույցում հասարակական ակտիվ գործունեություն ծավալող, Վերնատուն երիտասարդական կենտրոնի ղեկավար Արշակ Աբրահամյանն ասաց, որ Ամանոր չեն նշել և դեկտեմբերի 31-ին ժամը 20։00-ին Ստեփանակերտի Սուրբ Աստվածամոր Հովանի Մայր Տաճարի բակից մեկնարկել են մոմերով լուռ երթ դեպի Եղբայրական համալիր։
«Այնտեղ կատարվեց հոգեհանգստի կարգ։Իրավիճակը մեծ հաշվով դեռ նույնն է,կա որոշ ապրանքատեսակների բացակայություն։Տրամադրությունը լավատեսական և մարտական։Չկա խուճապ,կա միայն պայքարելու ցանկություն,-ասաց Արշակ Աբրահամյանը:
Քաղաքագետ, պատերազմի մասնակից Ժիրայր Ազիզյանն էլ շեշտեց, որ անկախ ստեղծված իրավիճակից արցախցիները անկոտրում են ու հաստատակամ:
«Անկախ ստեղծված դժվարությունների արցախցին հաստատակամ է և անկոտրում, ուստի առօրյա կյանքն ու դրանից անբաժան տարբեր առիթներն ու միջոցառումները ևս կազմակերպվում և նշվում են։ Ջինգլ բելսի փոխարեն հավատավոր մեր ժողովրդի հոգում և մտքում տերունական աղոթքն էր առ Աստված` ուժ և զորության խնդրանքով հաղթահարելու ինչպես շրջափակման, այնպես էլ ոսոխ թշնամիների կողմից մեզ վրա հասած բոլոր փորձությունները։ Իհարկե բոլորս էլ գիտակցում ենք, որ միայն ընդամենը աղոթելով մենք չենք հաղթահարելու դրանք, առաջին հերթին միասնական ուժերով պետք է համատեղենք մեր ազգային պոտենցիալը և այս առումով միանշանակ ողջունելի է Արցախում ձեւավորված ներքաղաքական կոնսոլիդացիան ու միասնական ոգին»,- ասաց Ազիզյանը:
Ասկերանի շրջանի վարչակազմի ղեկավար Համլետ Ապրեսյանն էլ Անկախի հետ զրույցում ասաց, որ ոչ այնքան բարձր տրամադրությամբ են դիմավորել Նոր տարին, սակայն ամեն դեպքում տոնը նշել են:
«Կարծում եմ բոլորիս համար ամենակարևորը բոլորիս համար ամենակարևորը խաղաղությունն էր, որ պիտի տիրի մեր աշխարհին, բոլորիս ցանկությունն ու երազանքն այդ է: Եվ իհարկե ճանապարհի բացումն է, որը պիտի լինի, որպեսզի կարողանան մարդիկ ազատ սրտով ու մտքով տոնական տրամադրություն ունենալ:»,-ասաց Ապրեսյանը:
Մեր հարցին, արդյոք ադրբեջանցիների այս քաղաքականությունը կարող է արդյոք կոտրել արցախցու կամքը, քանի որ մտահոգություններ կան, որ ճանապարհի բացումից անմիջապես հետո շատ արցախցիներ կարող են հեռանալ Արցախից, Ապրեսյանն ասաց, որ չի կարծում, թե այդպիսի տրամադրություններ ունեցողների քանակը շատ է:
«Կարող է մեկ-երկու այդպիսի տրամադրություններ ունենան, բայց ընդհանուր առմամբ նման տրամադրություն չկա: Եթե կոտրվող լիներ, այս երեսուն տարվա ընթացքում կկոտրվեին: Ավելի դժվար օրեր էլ ենք տեսել, պատերազմ ենք տեսել՝ ոչ մեկ անգամ ու չի կոտրվել: Կարծում եմ, որ այս ճանապարհի փակումն ընդհակառակը, մենք սկսեցինք ավելի ամրապնդվել ու միասնական դառնալ, որովհետև բոլորը հայտնվեցին հավասար պայմաններում և արդեն հիմնական նպատակը հենց միասնականությունն է, որը մեզ կարող է օգնել այս հարցում»,-ասաց Ասկերանի շրջանի վարչակազմի ղեկավարը:
Արցախցի մեր երիտասարդ հայրենակցուհիներից մեկը, ով նաև պատերազմի մասնակից է, Անկախի հետ զրույցում ասաց, որ պատերազմից հետո հարցազրույցներ չի տալիս և խնդրեց ոչ մի պարագայում իր անունը չհրապարակել, խնդրեց միայն փոխանցել իր խոսքերը.«Լոխ գերազանց ա մեր մոտ, մենք ամեն ինչ հաղթահարալընք ու հաղթահարելու ենք: Մենք ամեն հինչի պատրաստ ենք հաղթահարենք, ցանկությունն էլ հաղթական խաղաղություն մեր ազգին»:
