Արմավիրի մարզում նոյեմբերի 3-ին տեղի ունեցած սարսափելի ավտովթարը խլեց 4 մարդու կյանք։ Նրանցից երկուսը մայր ու որդի են՝ 47-ամյա Սաթենիկ Դավթյանն ու նրա 15-ամյա որդին՝ Հրաչյա Մնացականյանը։ Նրանք Քարակերտ գյուղից էին։
Ինչպես Անկախ-ին պատմեց բարեկամներից մեկը, վթարից կարճ ժամանակ առաջ Հրաչյայի հայրը զանգել է որդուն, հարցրել՝ որտեղ են հասել, երեխան ասել է, թե շուտով Հոկտեմբերյան կհասնեն ու հավելել է․ «Պա՛պ, էլի մեզ պատեպատ տալով բերումա (ի նկատի է ունեցել վարորդին-խմբ)»։ Հայրն ասել է՝ զգուշացրու, թող հանգիստ վարի։ Բայց րոպեներ անց արդեն վթարը տեղի է ունեցել։
Մինչ կբացահայտվեն ողբերգության հանգեցրած վթարի հանգամանքները, նշենք, որ ըստ համագյուղացիների՝ տվյալ վարորդից հաճախ են դժգոհություններ հնչել։ Ավելին, ասում են, որ երթուղին սպասարկող այլ վարորդներ նույնպես աչքի չեն ընկնում պատշաճ վարորդական վարքագծով։
«Կոնկրետ տվյալ վարորդը բազմիցս վթարային իրավիճակներ է ստեղծել արագ վարելու պատճառով։ Օրեր առաջ Հրաչյայի պապիկը` Հրաչ Մնացականյանը, անձամբ մոտեցել է այդ վարորդին և զգուշացրել, որ արագ չվարի»,-մեզ հետ զրույցում պատմեց բարեկամուհին։
Դեպքից երկու օր առաջ էլ համագյուղացի կանանցից մեկն է պատմել, որ նույն վարորդի հետ Քարակերտ վերադառնալիս վերջինս այնպես է մեքենան արգելակել, որ ուղևորներն ուղղակի «թափվել» են իր վրա, ինչի հետևանքով նույնիսկ ոտքն է վնասվել։ «Ասացի՝ մի քիչ նորմալ քշիր, մի օր մեկի գլուխն ուտելու ես»,-պատմել է կինը։
Հիշեցնենք, որ նոյեմբերի 3-ին բախվել էին Երեւան-Արմավիր-Քարակերտ երթուղին սպասարկող «GAZel» մակնիշի միկրոավտոբուսն ու «ZIL» մակնիշի բեռնատարը։ «GAZel»-ի վարորդը ձերբակալվել է։ Հարուցվել քրեական գործ :
Ավտովթարի հետևանքով զոհված Սաթենիկ Դավթյանն աշխատում էր Երևանում՝ «Մեր աշխարհը» մանկական կենտրոնում՝ որպես փոխտնօրեն։ Ասում են՝ հրաշալի կին էր, բոլորի կողմից սիրված, մեծ հարգանք վայելող։ Կատարյալ ծնող էր, ինչի վկայությունը երեք հրաշալի զավակներն էին։
Հրաչյան տան սպասված որդին էր, երկու դուստրերից հետո էր ծնվել։ Դուստրերն ամուսնացած են։
15-ամյա պատանին չարաբաստիկ օրը 3 ընկերների հետ Երևան էր գնացել իր համար սպորտային հագուստ գնելու։ Հայրը հորդորել էր այդ օրը չգնալ, սպասել, որ շաբաթ օրը միասին գնան։ Ասել էր՝ չէ, պապ, ուզում եմ ընկերներիս հետ այսօր գնալ։
Գնումները կատարել-վերջացրել էին, հետո պատահաբար հանդիպել էին համագյուղացիներից մեկին, որն առաջարկել էր իր մեքենայով նրանց գյուղ տանել։ Մերժել էին՝ ասելով, թե ուզում են «Տաշիր պիցցա» գնալ, մի քիչ ժամանակ անցկացնել և ավելի ուշ «GAZel»-ով վերադառնալ։
«Երեխեքը լավ ժամանակ են անցկացրել, դուրս գալուց հետո Հրաչն ասել է՝ ինչ լավ օր էր։ Հետո ընկերների, մոր հետ միասին նստել են «GAZel», որ տուն գնան,-պատմում է բարեկամուհին,-ճանապարհի ինչ-որ հատվածում դիմացից «Զիլ» է եկել, որը պիտի մտներ աջ։ Հավանաբար «GAZel»-ի վարորդը ուշ է նկատել և ճանապարհ չի տվել, ու «Զիլ»-ը հարվածել է։ Ինչպես հասկանում ենք, հարվածից տուժել են ձախ կողմի պատուհանի մոտ նստածները։ Սաթենիկի վնասվածքը գլխի հատվածում է եղել, տեղում մահացել է։ Իսկ երեխուն երբ տարել են Մեծամորի հիվանդանոց, դեռ պուլս եղել է, բայց փրկել չի հաջողվել»։
Հրաչյայի ընկերները, բարեբախտաբար, չեն տուժել։
15-ամյա լուսավոր պատանու անժամանակ մահը սգում են ոչ միայն հարազատներն ու բարեկամները, այլ ամբողջ գյուղը և բոլոր նրան ճանաչողները։ Դաստիարակաված, պարտաճանաչ, մեծերի նկատմամբ հարգանքով, առատաձեռն, մեծահոգի․ այս խոսքերով է նրան բնորոշում բարեկամուհին։ Հրաչյան լավ էր սովորում, որոշել էր ծրագրավորող դառնալ։
Մոր՝ Սաթենիկի մասին խոսքերը նույնպես չափազանց շռայլ են։ Ասում է՝ կնոջ և մոր կատարյալ կերպար էր։ Առհասարակ, նրանց ընտանիքն օրինակելի էր ամեն ինչով։
«Էնպիսի ընտանիք էր, որ նման ողբերգություն ուղղակի չէր հասնում էս մարդկանց։ Լավությունից բացի ուրիշ բան չեն արել։ Ուղղակի ահավոր է մտածել, թե ոնց կարող էր նման բան տեղի ունենալ»։
Քարակերտից էր նաև 20-ամյա Նոյանը, որը սովորում էր պետական բժշկական համալսարանում։ 18-ամյա Մարին հարակից գյուղից էր։ Նա նույնպես ուսանող էր, տան մինուճար զավակը։
Նոյեմբերի 5-ին տեղի կունենա սարսափելի ավտովթարից զոհվածների հոգեհանգիստը։
