Մի՞թե դժվար է հասկանալ ,որ
աշխարհում կատարվում է նույնը ,ինչ 1-ին և 2 - րդ
աշխարհամարտերի ժամանակ:
Փլուզվում է տնտեսություն ,քայքայվում է դրամա - վարկային սիստեմ ,կործանվում է աշխարհա - քաղաքական կառուցվածք:
Միային այն տարբերությամբ ,որ ռումբեր չեն պայթում:
Այս համաշխարհային պատերազմը նույնպես ավարտվելու է խաղաղության կոնֆերանսով:
Ու մենք ,որևէ քայլ անու՞մ ենք ,որ այդ կոնֆերանսին էլի ՛՛Թղթե շերեփով ՛՛ չմասնակցենք:
Պատասխանը միանշանակ բացասական է :
Ո՞րոնք են մեր պետության դաշնակիցները,--չկան:
Ո՞րն է այս համաշխարհային
պատերազմում մեր պաշտպանությունը կազմակերպելու պետական ծրագիրը ,--չկա:
Ու լինել էլ չի կարող: Այս կառավարությունը
ի վիճակի չէ անգամ պատկերացնել ,թէ ինչ է
կատարվում,էլ ուր մնաց ծրագրավորի հետագան:
Ուրեմն այս իշխանությունը պետք է հեռանա:
Ինչպես:
Մենք ժամանակ չունենք ոչ նոր ընտրությունների
և ոչ էլ հեղափոխությունների:
Իսկ պետական հեղաշրջումն էլ բացառվում է ,որպես
աշխարհա -քաղաքական այս իրավիճակում կործանման տանող ամենաարագ միջոց:
Ուրեմն մնում է հետևյալը .
բոլոր քաղաքական ուժերը ,խմբային --կորպորատիվ շահեր ունեցողները ,արտադրական և առևտրային
օլիգարխիան դադարեցնում է իր չակերտյալ չեզոքությունը:
/ Այս պատերազմում հնարավոր չէ չեզոք լինել:
Չեզոքությունը պարտություն է : Կորցրեցինք պետությունը ,իրենք ոչ մեկը չեն լինելու:/
ՀՀ նախագահի , վարչապետի ,Աժ և ՍԴ նախագահների հետ խորհրդակցելուց հետո
հայտարարվում է ,- Պետությունը վտանգի մեջ է :
Ստեղծվում է ՀՀ Ճգնաժամային կառավարություն:
Կառավարությանը տրվում է բացարձակ լիազորություններ:
Կասեցվում է ՀՀ Սահմանադրությունը :
Ցրվում է ԱԺ -ն :
Վերացվում են բոլոր ընտրովի պաշտոնները :
Այս կառավարությունը իր գործունեությունը ավարտում է ապագա աշխարհա - քաղաքական վերաբաժանումը իրականացնող խաղաղության կոնֆերանսից հետո:
