Առաջին անգամը չէ, որ Հայաստանը հետաքրքրություն է ցուցաբերում հնդկական ռազմական տեխնիկայի նկատմամբ։ 2020 թվականին երկիրը 40 միլիոն դոլարի գործարք կնքեց Հնդկաստանի հետ չորս SWATHI ռադարների մատակարարման համար։ Այդ պահից ի վեր Հայաստանի պաշտպանական կարիքները երկրաչափական աճ են գրանցել:
«Ղարաբաղի պատերազմը մեզ ստիպեց վերանայել մեր պաշտպանության կարիքները»,-ասում է հայ պաշտոնյան, որը խնդրել է չհրապարակել իր անունը:
«Հնդկաստանը Ռուսաստանի զենքի ամենամեծ գնորդն է։ Հիմա ի՞նչ է ստացվում․ Հայաստանը ՝ շրջանցելով իր դաշնակից Ռուսաստանին, զենք է գնում Հնդկաստանից»,-NEWS-ի հետ զրույցում ասաց ՀՀ ԶՈւ գլխավոր շտաբի նախկին պետ, գեներալ-լեյտենանտ Նորատ Տեր-Գրիգորյանցը։
Նա հիշեցրեց, որ մի քանի տարի առաջ Մոսկվան Չինաստանից գնեց Համազարկային կրակի ռեակտիվ համակարգ։ «Եթե Հնդկաստանն ունի զենք, որն ավելի լավն է, քան ՆԱՏՕ-ինը կամ ռուսականը, եւ այն համապատասխանում է պահանջվող պարամետրերին, ապա ինչո՞ւ չգնել այն, եթե փող ունես: Հիմա դա կոմերցիա է»,-ընդգծեց նա։
Այս ֆոնին Տեր-Գրիգորյանցն ուշագրավ համարեց այն փաստը, որ Ադրբեջանը հրթիռներ է գնել ՀԱՊԿ-ում Հայաստանի դաշնակից Բելառուսից, որոնցով Բաքուն ոչնչացրել է Ղարաբաղի մանկապարտեզները։ «Հայաստանի կողմից ՍՈՒ-30ՍՄ ինքնաթիռների նույն գնումը դեռեւս 44-օրյա պատերազմից առաջ ի սկզբանե կասկածելի էր, եւ ռազմական գործողությունների ընթացքում օդ չբարձրացվեց։ Պետք է մտածել, թե ինչ գնել եւ ինչու: Եթե Երեւանը մտածում է Հնդկաստանից անօդաչու թռչող սարք գնելու մասին, ապա այո, սա այլ հարց է»,-հայտարարեց գեներալը։
Նա ասաց, որ Ռուսաստանն էլ ունի շատ լավ, հզոր անօդաչու սարքեր, պարզապես դրանք դեռ այնքան գովազդված չեն, որքան իրենց արտասահմանյան գործընկերներինը։ Ինչ վերաբերում է Հնդկաստանի հետ համագործակցությանը, ՀՀ ԶՈւ ԳՇ նախկին պետը հիշեցրեց այն օգնությունը, որ Ադրբեջանին միշտ ցուցաբերել է միջուկային զենք ունեցող մահմեդական աշխարհի միակ երկիրը եւ Հնդկաստանի ավանդական հակառակորդը` Պակիստանը։
