Ողջ աշխարհում կորոնավիրուսի տարածման հետևանքով անորոշ ժամանակով կարանտին է հայտարարված. սպորտն անմասն չի մնացել այս ամենից: Հետաձգված առաջնություններից ու մրցաշարերից բացի, մարզիկներն այսօր նաև չեն կարողանում լիարժեք մարզվել:
Ազատ ոճի Հայաստանի հավաքականի անդամ, Եվրոպայի առաջնության բրոնզե մեդալակիր Վալոդյա Ֆրանգուլյանն Անկախի հետ զրույցում խոսում է ստեղծված իրավիճակի, հետաձգված մրցաշարերի, մարզումների կազմակերպման և լավատեսությամբ առաջ շարժվելու մասին:
-Կորոնավիրուսի տարածումն անդրադարձել է հասարակության գրեթե բոլոր ոլորտների վրա: Ստեղծված անկանխատեսելի իրավիճակներն ի՞նչ անդրադարձ կարող են ունենալ սպորտի վրա:
-Ստեղծված իրավիճակում բոլոր մրցաշարերը հետաձգվեցին ու դեռ հայտնի չէ, թե մոտակա շրջանում, երբ մրցաշարի կմասնակցենք ու կկարողանանք իրական պայքարի մեջ մտնել: Ցանկանում եմ նշել, որ ամենակարևորն այս պահին բոլորի առողջությունն է և հույս ունեմ, որ ամեն ինչ շատ չի բարդանա, չնայած որ արդեն բավական մեծ թվով հիվանդներ ու վարակակիրներ կան Հայաստանում և ողջ աշխարհում առավել ևս: Առողջություն եմ մաղթում բոլորին:
-Խիստ կարանտին է սահմանված, այս պահին ի՞նչ պայմաններում եք մարզվում:
-Այս պահին տնից փորձում եմ առհասարակ չբացակայել և հնարավորինս քիչ շփումներ ունենալ: Ամեն առավոտ մարզվում եմ մաքուր օդին ոչ մարդաշատ վայրերում: Օրվա ընթացքում մեկ անգամ ֆիզիկական պատրաստության մարզչիս՝ Պետրոս Մկրտչյանի հետ եմ աշխատում իրենց տանը, իսկ մնացած ժամանակ դուրս չեմ գալիս:
Մարզիկների համար շատ դժվար է այս իրավիճակը, թե՛ մարզավիճակը պահելու, թե՛ քաշի կարգավորման հետ կապված հարցերում: Այդ իսկ պատճառով չեմ դադարեցնում անհատական մարզումներս և, չնայած ստեղծված իրավիճակին, փորձում եմ լավ մարզավիճակում մնալ և ավելի ուժեղանալ:
-Տոկիո 2020-ի հետաձգումն ի՞նչ անդրադարձ կունենա մարզիկների ֆիզիկական և հոգեբանական պատրաստվածության վրա:
-Շատ կուզեի, որ ամեն բան իր հունով ընթանար և նման բան չլիներ, բայց այս պահին դա լավագույն և ճիշտ տարբերակն էր: Մարզիկներիս մնում է նախապատրաստվել և այս մեկ տարին ավելի խելացի օգտագործել՝ ավելի լավ մարզավիճակով մոտենալով օլիմպիական խաղերին:
-Հեռավար մարզումները որքանո՞վ են արդյունավետ, նպատակահարմար ու իրականանալի մասնավորապես ըմբշամարտում:
-Ճիշտն ասած հավաքականի մարզիչները դեռ չեն ասել, թե երբ ուսումնամարզական հավաք կկայանա կամ մրցման մասնակցելու հնարավորություն կունենանք: Բայց դա չի նշանակում, որ պետք է անգործության մատնվել ու ոչինչ չանել: Հիմա շարունակում եմ մարզվել, որպեսզի այս ամենը երբ վերջանա, հետընթաց չգրանցեմ:
Հոգեբանորեն հարկավոր է լավ տրամադրվել, քանի որ, երբ մարզվում ես, մոտիվացիա ես ունենում, որ պետք է մրցման մասնակցես: Հիմա այդ հնարավորությունը չունենք, պետք է տարբեր մոտիվացիաներ գտնենք մեզ համար ու չհանձնվենք:
-Ինչպե՞ս հոգեբանորեն լիցքաթափվել ու դուրս գալ ստեղծված իրավիճակից:
-Այս ժամանակը հարկավոր է ճիշտ օգտագործել, երկար ժամանակ անցկացնել ընտանիքի հետ, ընթերցանությամբ զբաղվել, օգտակար տեղեկություններ ստանալ համացանցից, ֆիլմեր դիտել, ինքնակրթվել ու շարունակ զարգանալ:
Լավ է, որ թույլատրվում է օրական մեկ անգամ տնից ոչ հեռու մարզում անցկացնել: Ես սիրով օգտվում եմ այդ հնարավորությունից՝ փորձելով պահպանել մարզավիճակս:
