Ադրբեջանի նախագահը Բաքվի գլոբալ ֆորումում հայտարարել է, որ Ղարաբաղի հարցով համաձայնության գալու հնարավորություն կար 2018-ին, երբ Հայաստանում իշխանություն փոխվեց. այն ժամանակ Հայաստանի նոր կառավարությունից հավաստիացումներ են ստացել, որ տարածքները կվերադարձվեն։
«Հնարավո՞ր էր խուսափել ռազմական լուծումից: Այո՛, և երեկ մենք այս հարցը լայնորեն քննարկել ենք խորհրդի անդամների հետ։ Եվ ես մի փոքր բարձրացրի վարագույրը՝ նրանց որոշ մանրամասներ հայտնելով։
Համաձայնության գալու հնարավորություն կար 2018-ին, երբ Հայաստանում իշխանություն փոխվեց. այն ժամանակ Հայաստանի նոր կառավարությունից հավաստիացումներ ստացանք, որ իրենց կպահեն միջազգային իրավունքին համապատասխան, և տարածքները կվերադարձվեն։ Նման ակնկալիքներ ունեինք»,- ասել է Ալիևը։
168.am-ի հետ զրույցում Ադրբեջանի հարցերով փորձագետ Տաթևիկ Հայրապետյանն Ալիևի այս հայտարարության առնչությամբ ասաց, որ Ադրբեջանի ղեկավարը բազմիցս իր հանրային ելույթներում խոստովանել է, որ ինքը գնացել է ռազմական լուծման ճանապարհով։
«Այս տարվա հունվարին իր ելույթում ասում էր, որ իրեն առաջարկվել է լուծում, ըստ որի՝ որոշ շրջաններ վերադարձվելու էին, բայց ինքն այդ լուծմանը չի գնացել, փոխարենը՝ ընտրել է ռազմական ճանապարհով լուծման գնալու տարբերակը։ Ավելին՝ «Եվրոնյուզի» եթերում նա խոստովանեց, որ պատերազմը եղել է իր կյանքի առաքելությունը։
Այստեղ երկրորդական է արդեն, թե հայկական կողմն ինչ է խոսել, այլ այն է, որ Ալիևը երբեք չի ցանկացել խնդրի քաղաքական ու փոխզիջումային լուծում։ Եթե նման լուծում ցանկանար, ապա չէր մերժի նույն Կազանյան տարբերակը և դրանից հետո առաջարկվող տարբերակները»,- նշեց Տաթևիկ Հայրապետյանը։
Ըստ փորձագետի, քանի որ այսօր հայկական կողմն այս փաստերն առհասարակ չի օգտագործում՝ ցույց տալու, որ Ադրբեջանը խախտել է բոլոր պայմանավորվածությունները, գնացել է ռազմական ճանապարհով, իրականացրել է էթնիկ զտում։
«Հայկական կողմը զբաղված է Ադրբեջանի ձեռքերը լվանալով։ Խաղաղության այն կոնցեպտը, որն այսօր դրել են, ագրեսորին ու ցեղասպանին արդարացնելու կոնցեպտ է, խաղաղության մասին այստեղ խոսք չկա։ Այդ պատճառով էլ Ալիևը դրանից մաքսիմալ օգտվում է, որպեսզի ՀՀ տիրույթում մաքսիմալ նման քննարկումներ լինեն, թե ով տվեց և այլն, մինչդեռ ՀՀ բոլոր իշխանություններն էլ պատրաստ են եղել Ադրբեջանի հետ գնալ փոխզիջումային լուծման։ Ադրբեջանը չի ցանկացել գնալ խնդրի խաղաղ լուծման»,- շեշտեց Տաթևիկ հայրապետյանը։
Ինչ վերաբերում է Նիկոլ Փաշինյանի արած հայտարարությանը, որը մի քանի անգամ տարբեր առիթներով կրկնել է, թե Արցախի հարցը լուծվել է 1996 թվականին՝ Լիսաբոնի գագաթաժողովի ժամանակ, Տաթևիկ Հայրապետյանը նկատեց՝ Նիկոլ Փաշինյանի հայտարարությունները միմյանց հետ տրամաբանական հակասության մեջ են մտնում։
«Այդ հայտարարությունները կառուցվում են ոչ թե փաստի, այլ նրա տրամադրության շուրջ։ Հիմա իր տրամադրությունն այն է, որ ամբողջ պատասխանատվությունը պետք է դնել նախկին իշխանության վրա, այն, ինչ տեղի ունեցավ Արցախում։ Այն, ինչ նա ասում է 1996 թվականի, այնուհետև՝ Քի Վեստի ու այլնի վերաբերյալ, բացում փաստերը, կարդում ես, հասկանում ես՝ ստում է։ Իհարկե, ոչ բոլորը կարող են փաստերը կարդալ, բայց ինչպես ասում են՝ փաստերը երկաթյա են, և դրանցով ամեն ինչ ժխտվում է։ Եթե իրեն թվում է, որ հանրության մեջ կարող է նման հայտարարություններով զրույցներ գեներացնել, բայց ի վերջո պատմությունը հենվում է փաստերի վրա։ Փաստերը ցույց են տալիս, որ այդ հարցում գլխավոր մեղավորն ու պատասխանատուն Նիկոլ Փաշինյանն է, և նա դրանից որևէ կերպ չի կարող խուսափել, որքան էլ փորձի խեղաթյուրել ամբողջ պատմությունը»,- եզրափակեց Տաթևիկ Հայրապետյանը։
