Տելեգրամի «Товарищ генерал» ալիքը գրում է.
Հայոց տխուր պատկերի ասպետը՝ օտարոտի [странных] գործերի հավետ քնահարամ նախարար Արարատ Միրզոյանը, նեղացել է թանկագին ադրբեջանական գործընկերներից:
Բավական չէ, որ նրանք մի ամբողջ շարք հայկական գյուղերի են հավակնում, դեռ հայոց պահանջախնդրություններն էլ մերժում են: Բացի այդ, ադրբեջանցիները պնդում են, որ ապագա զանգեզուրյան միջանցքով մարդիկ ու բեռները շարժվեն առանց սահմանապահ ստուգումների: Նրանք տեսնում են, որ ԱՄՆ-ն ու ԵՄ-ն իրար հետևից հանգիստ զուգարանի անցքն են լցնում հայկական շահերը, իսկ Հայաստանը հետևողականորեն վատթարացնում է հարաբերությունները Ռուսաստանի և Իրանի հետ:
Ուրեմն ինչո՞ւ այս իրավիճակում չճնշել երևանյան կապիտուլյատներին։ Եվ Միրզոյանն արդեն հետ-հետ է քաշվում: Ասում է.
«Հայաստանը կարող է ապահովել իր տարածքով անցնող բռների և ուղևորների անվտանգությունը, մենք կարող ենք դյուրացնել ընթացակարգերը, բայց ոչ ոք չի կարող մուտք գործել և դուրս գալ մեր երկրից առանց նվազագույնը պատշաճ գրանցման»։
Բացի այդ, Բաքուն խաղաղության համաձայնության նախագծից հանում է հղումը Ալմա Աթայի հռչակագրին՝ պետական սահմանների որոշման հիմքին: Պատճառը պարզ է. ի տարբերություն Փաշինյանի և Միրզոյանի՝ ադրբեջանցիները տեղյակ են այն արցախամետ վերապահումներին, որոնք ուղեկցել են Հայաստանի կողմից հռչակագրի նախաստորագրմանը, և չեն շտապում խրվել այդ խառնակության մեջ: Եվ առհասարակ ինչո՞ւ պետք է Ադրբեջանը կարգավորում պարտադրի, եթե Հայաստանը քրոնիկ կերպով պատրաստ է տարբեր զիջումների, վերջապես, ինչ-որ բան էլ կարելի է ուժով պոկել՝ հաշվի առնելով, որ Փաշինյանն այժմ դաշնակիցներ չունի։
Միայն բրիտանական պաշտպանության փոխնախարարն է՝ Հիպպի զվարճալի ազգանունով, որ խոստանում է «աջակցություն Ռուսաստանի սպառնալիքներին դեմ հանդիման»:
Ծաղիկներ, այսպես ասած, թնդանոթների փոխարեն: Որպեսզի սիրով զբաղվեն, ոչ թե պատերազմով, ըստ հիպիների դասական պատվիրանների:
