Սենոր Հասրաթյան
Այսօր մենք ավելի լուրջ հարվածներ ենք ստանում ոչ այնքան դիմացից, որքան՝ թիկունքից․ Սենոր Հասրաթյան․ «Իրավունք»
86
Միայն անհայրենիք մարդը կարող է այդպես մտածել: Մեր այսօրվա ողբերգության թիվ մեկ պատճառը այն է, որ իշխող ուժի բացարձակ մեծամասնությունը, եթե չասենք բոլորը, հենց այդպես է մտածում:
Թշնամին աստծո յուրաքանչյուր օր սեղմում է մեր վզին փաթաթված մահվան օղակը․ Սենոր Հասրաթյան
163
Արցախի ՊԲ ԶՈւ գնդապետ Սենոր Հասրաթյանը ֆեյսբուքյան իր էջում գրում է.
Սա արդեն ոչ թե կառավարման, այլ կառավարվող քաոս է․ Սենոր Հասրաթյան
104
Թե ինչ կհաջորդի դրան, ցույց կտա վաղը...
Ուղիղ 30 տարի առաջ այս օրերին թվում էր, թե ամեն ինչ կորսված է և ուր որ է ստիպված ենք լինելու հանձնելու Ստեփանակերտը
99
ՊՊԿ-ի ստեղծումից մոտ մեկ անիս անց ռազմաճակատի բոլոր ուղղություններում թշնամու առաջխաղացումը կասեցվեց, իսկ արդեն 1993-ի փետրվարի 5-ին՝ հայկական ուժերն ամբողջ ճակատով անցան հակահարձակման և հասան նշանակալի հաջողությունների.
Անպաշտպան ու տնազուրկ հայը հերթական անգամ իր մաշկի վրա զգաց ոչ այնքան թշնամու, որքան սեփական իշխանության դաժան հարվածի ծանրությունը
195
Ստեղծված ծանրագույն իրավիճակից դուրս գալու թիվ մեկ հրամայականը մեր ավերված պաշտպանության վերականգնումն է:
<<...Եթե ադրբեջանցիների համար Ղարաբաղը սկզբունքի հարց է, ապա հայերի համար այն կյանքի հարց է>>,- Անդրեյ Սախարով
135
ի՞նչ կմտածեր այն ժողովրդի մասին, որի ղեկավարությունը՝ Հադրութը, Շուշին և արցախյան մյուս տարածքները հանձնելուց հետո, իրեն <<բարոյական իրավունք>> է վերապահում <<սեփական վճռով>> թշնամուն զիջել նաև այն ամենը, ինչը ոչ միայն մերն է, այլ նաև <<կյանքի հարց է...>
Անդրանիկքոչարյանները, լինելով պարտության պատասխանատուն, մեղադրում են իրենց իսկ նշանակած Գասպարյանին. Հասրաթյան
240
Իսկ անտեղյակ ու դյուրահավատ ժողովուրդը կլսի անդրանիկներին և նորից ու կրկին կանիծի «նախկիններին..
Ավելի շատ զարմանում եմ ռազմական գործին քիչ թե շատ տիրապետող բարձրաստիճան զինվորականներից. Սենոր Հասրաթյան
37
Այս ամենի համար պատմությունը ոչ միայն հիշելու և մեղադրելու է սրանց, այլ ավելի շատ հենց ձեզ՝ պարոնայք գործող սպաներ
Այլևս ակնհայտ է, որ Արցախն՝ իր մնացյալ տարածքով և այստեղ ապրող ժողովրդով պարտադրված է պայքարել երկու ճակատով...
236
Սա է հուշում երեկ Բրյուսելում Արցախի վերաբերյալ տեղի ունեցած բանակցություննրի ընթացքն ու այսօր Երևանի մետրոպոլիտենում Արցախի դրոշի հետ կատարվածը...
Անտանելի է, երբ հայը դադարում է լինել ՀԱՅ...
Եթե երեկվա ընդդիմությունը ոստիկանական մեքենա էր վառում և նիկոլի հոգին դրանից ՛՛փառավորվում՛՛ էր, ապա այսօրվա ընդդիմությունն ասում է՝՛՛ոստիկանը նիկոլ չէ...՛՛
246
Այսօր, ՛՛հակառակ օրինաչափությամբ՛՛, նույն այդ կառույցները տակավին շարունակում են հովանավորել նրան, ով ժողովրդավար չլինելով հանդերձ, կուրորեն ծառայում է իր, այլ ոչ թե սեփական ազգի շահերին...
