Անկախ

Ավետիք Իշխանյան

Մեղադրյալի կարգավիճակը և պարոն Իշխանյանը նույնքան անհամատեղելի են, որքան իրավունքի գերակայությունն ու հանուն պաշտոնի գոյատևող մարդը

168

Իրավապաշտպան Ավետիք Իշխանյանի ( Avetik Ishkhanyan )նկատմամբ ֆեյսբուքում գրառում անելու փաստի առթիվ քրեական վարույթ նախաձեռնելն ուղղակի ամոթալի, էժան արարք է: Դա ի՞նչ քրեական վարույթի կամ հետապնդման ենթակա արարք է, կամ այդ միայն Ավետի՞քն էր նման արտահայտություն արել:

՛՛Հրապարակ"․ Ինչ՞ու հիմա

171

Եվ այդ առիթը, համոզված եմ՝ իմ բաց նամակն էր, ուղղված արևմտյան երկրների դեսպաններին։ Սա կատաղեցրել է վարչապետ կոչեցյալին և նա համոզված է եղել, որ նույն դեսպանները կողջունեն իր արարքը»:

Իշխանական «իրավապահ» համակարգի հերթական թիրախն այս անգամ իրավապաշտպան, արցախյան շարժման ակունքներում կանգնած Ավետիք Իշխանյանն է

140

Ավետիքը հատկապես վերջին տարիներին ներկայանում էր նաեւ իբրեւ «Ղարաբաղ» կոմիտեի անդամ: Արցախյան ամեն ինչը սեւացնելու ու ոչնչացնելու քաղաքականությունն է, որ մղել է սրանց հարձակվել անգամ խիստ ծանր առողջական խնդիրներ ունեցող վերջին երեսուն տարիներին մեր երկրի հանրային-քաղաքական կյանքին մասնակից գործչի նկատմամբ:

ՎԵՐՋԱՊԵՍ

488

Այսօր ամոթ է, եթե քեզ մեղադրանք չեն առաջադրել, ուրեմն դու հարմարվել ես ու հաշտվել հայրենիքի կորստի հետ։ Ստալինյան շրջանում գնդակահարեցին երկու պապերիս ու մի տատիս, բրեժնևյան շրջանում ԿԳԲ էին տանում ու հարցաքննում հորս։ Վերջապես, անկախ կոչվող, իրականում՝ ողորմելի Հայաստանում, գարշապետի ցուցումով, ինձ էլ մեղադրանք առաջադրվեց։

Իրավապաշտպան Ավետիք Իշխանյանի նկատմամբ քրեական հետապնդում է հարուցվել ներքևում նշված գրառման համար

224

Շատ տրամաբանական է, որ ռեժիմը թիրախավորել է Հայաստանի թիվ մեկ իրավապաշտպանին։ Դեպի բռնապետություն գահավիժող երկրում դա պարզապես անխուսափելի էր։

Իրավապաշտպան Ավետիք Իշխանյանի բաց նամակը Հայաստանում հավատարմագրված դեսպաններին

381

«Երկար սպասելուց հետո, որոշեցի այս բաց նամակով հայտնել իմ տարակուսանքները Ձեր բոլորի պահվածքի վերաբերյալ։ Նկատի ունեմ Ձեր կողմից անտեսվող՝ Հայաստանում մարդու իրավունքների հետևողական խախտումները»։

ՔԱՂԱՔԱԿԻ՞ՐԹ, ԹԵ՞ ՎԱԽԿՈՏ

123

Իրականում, մենք, որպես ազգային մեծամասնություն, վախկոտ, միայն մեր անձնականի մասին մտածող զանգված ենք, անհաղորդ մեր մերձավորի ցավին ու տառապանքին։ Եվ այդ վախը, հարմարվողականությունը, ներկայացնում ենք, որպես «քաղաքակրթություն» և «միայն սահմանադրական ճանապարհով», դատարկ կարգախոսներով։