Աշխարհում կորոնավիրուսի տարածման հետևանքով անորոշ ժամանակով կարանտին է հայտարարված. սպորտն անմասն չի մնացել այս ամենից: Հետաձգված առաջնություններից ու մրցաշարերից բացի, մարզիկներն այսօր չեն կարողանում նաև լիարժեք մարզվել:
Ազատ ոճի Հայաստանի հավաքականի առաջատարներից, Եվրոպայի առաջնության ոսկե մեդալակիր Արսեն Հարությունյանն Անկախի հետ զրույցում խոսում է ստեղծված իրավիճակի, անհատական մարզումների կազմակերպման և լավատեսությամբ առաջ շարժվելու մասին:
-Կորոնավիրուսի տարածումն անդրադարձել է հասարակության գրեթե բոլոր ոլորտների վրա: Ստեղծված անկանխատեսելի իրավիճակներն ի՞նչ անդրադարձ կարող են ունենալ սպորտի վրա:
-Մարզիկներն այժմ տնային պայմաններում են մարզվում, կարծում եմ որ ոչ ոք չի կարող կատարյալ մարզավիճակում լինել՝ մրցաշարերի, ուսումնամարզական հավաքների հետաձգման պատճառով: Ես էլ փորձում եմ հնարավորինս մարզավիճակս պահել: Հաստատ այս իրավիճակն անհետևանք չի մնա: Ես մշտապես մարզչիս հետ կապի մեջ եմ. նրա առաջադրանքներն ու հրահանգներն եմ փորձում ճշգրտորեն կատարել, ինչը, սակայն, իմ պարագայում բավարար չէ: Մարզիչը պետք է մարզիկի հետ լինի դահլիճում, որպեսզի անմիջապես տեսնի ու շտկի սխալներն ու թերությունները, ինչն այս պահին հնարավոր չէ: Հնարավոր է մյուս մարզիկներն այլ կերպ են մտածում, բայց ես առանց իմ մարզչի, կարող եմ ասել, որ գրեթե ոչինիչ չեմ կարողանում:
Ավելի շատ աշխատում եմ ֆիզիկական պատրաստվածության վրա, չնայած տեխնիկայի վրա էլ եմ փորձում ուշադրություն դարձնել:
-Խիստ կարանտին է սահմանված. այս պայամններում ինչպե՞ս եք մարզվում:
-Բոլոր կանոններին հետևելով՝ տնային պայմաններում եղբայրներիս հետ մարզվում ենք: Բացի բացօթյա պարապմունքներից, գորգի վրա էլ ենք մարզումներ անցկացնում: Օրեր առաջ եմ վերադարձել Ջերմուկից, որտեղ շատ ապահով էր մարզումներ անցկացնելու համար: Ես էլ մշտապես, ինչպես առաջ, այնպես էլ հիմա հետևել և հետևում եմ հիգիենայի և կանխարգելող բոլոր կանոններին, ուստի անհնար էր, որ վարակվեի: Ունեմ մարզադահլիճ, որտեղ միայն ես եմ մարզվում, գոտեմարտեր եմ անցկացնում եղբորս՝ Նորիկ Հարությունյանի հետ: Երբ ուժայինի վրա է հարկավոր լինում ուշադրություն դարձնել, ընտրում եմ այնպիսի վայր, որտեղ պայմաններն անվտանգ են:
-Ի՞նչ եք կարծում այս ամենը հետագայում որքանով կանդրադառնա մարզիկների ցույց տված արդյունքների վրա:
-Հետ են ընկնելու մարզիկները որոշ չափով, բայց մարզումների շնորհիվ որոշ ժամանակ անց ամեն բան ընկնելու է իր տեղը: Բոլորն էլ իերնց մարզավիճակին են հասնելու: Բոլորն էլ գտնվում են հավասար պայմաններում, նույն մակարդակում են մարզվում և ակնհայտ տարբերություններ չեն լինելու:
Ամեն մարդ յուրովի է մոտենում ստեղծված իրավիճակին: Այս ամենն ինձ վրա ոչ մի բացասական անդրադարձ չի կարող ունենալ, ես մշտապես փորձում եմ ցանկացած ստեղծված իրավիճակից որևէ օգուտ քաղել: Առավելապես լավատես եմ, վատի մասին բացարձակ չեմ մտածում: Մշտապես մտածում եմ, որ երիտասարդ մարզիկ եմ, և ինձ հնարավորություն է ընձեռվել օր օրի ուժեղանալու: Հետաձգված միջոցառումներին էլ հաստատապես ավելի մարտական ու էլ ավելի ուժեղացած եմ մոտենալու, քան այս պահին: Պետք է մասնակցեի վարկանիշային 2 մրցաշարի օլիմպիական խաղերից առաջ, որոնք նույնպես հետաձգվեցին:
-Արսեն, Դուք Մասիսից եք: Ի՞նչ իրավիճակ է քաղաքում, մարդիկ հետևու՞մ են մեկուսացման կանոններին:
- Մարդիկ հետևում են մեկուսացման կանոններին՝ մնալով տանը: Միայն անհրաժեշտության դեպքում են դուրս գալիս: Գործերն ավարտելուց հետո անմիջապես տուն են գնում, փողոցներում գրեթե մարդիկ չկան: Քաղաքապետ Դավիթ Համբարձումյանի շնորհիվ ամեն բան շատ լավ է կազմակերպված:
-Ինչպե՞ս հոգեբանորեն լիցքաթափվել ու դուրս գալ ստեղծված իրավիճակից:
-Մարդիկ պետք է ավելի քիչ մտածեն հիվանդության մասին և ավելի լավատես լինեն: Պետք է հավատալ, որ ամեն բան շուտով ավարտվելու է, հաղթահարելու ենք այս իրավիճակը: Եթե մտածենք, որ հիվանդանալու ենք, այդպես էլ կլինի:
Ես ունեմ նախասիրություններ, որոնցով էլ լցնում եմ ազատ ժամանակս. վարում եմ մոտոցիկլետ, զբաղվում եմ ձկնորսությամբ և ընթերցանությամբ՝ ժամանակն արդյունավետ օգտագործելով:
Բոլորրին ցանկանում եմ առողջություն: Թո՛ղ համբերատար լինեն, մնան տանը և հավատան, որ շուտով ամեն բան ավելի լավ կլինի:
