Քիչ առաջ ՀՀ պաշտպանության նախարարությունից հայտնեցին հուլիսի 28-ի գիշերը ադրբեջանական զինված ուժերի կողմից իրականացված սադրանքին դիմակայելու ընթացքում զոհված երեք զինծառայողների անունները, որոնց թվում է շարքային Դավիթ Գառնիկի Քոչարյանը։
Անունը քչերին որևէ բան կհուշի, կկարդան, կցավակցեն և կանցնեն իրենց առօրյա գործերին:
Իսկ ես հիշում եմ դեռևս 2020թ. կարդացած հոդվածը՝ Տավուշի գյուղերից մեկում սովորող միակ շրջանավարտի՝ Դավիթի մասին:
Հոդվածում ասվում է. գյուղացիների համար Դավիթը «ամեն ինչ լավ է լինելու, գյուղն ապագա ունի»-ի խորհրդանիշ է դարձել։
«Աշխարհի ամենալավ տեղը մեր գյուղն է, ես ոչ Երևանում կուզեմ մնալ, ոչ էլ արտասահմանում»,–ասում է նա։ Հետո Դավիթը սկսում է մեկը մյուսի հետևից պատմել, թե ինչքան սիրուն է իրենց գյուղը, ինչքան տեսնելու բան կա՝ Ղուզանի քարը, Կապտավանքը, Շխմուրադի վանքը։
Դավիթին զինվորական ծառայությանն անհամբերությամբ էր սպասում։ Ասում էր՝ չէր ուզի բնակավայրին շատ մոտ ծառայի, որ ընտանիքին հնարավորինս քիչ անհանգստություն պատճառի, ստիպված չլինեին գործից հաճախ կտրվել ու իրեն տեսակցության գալ։
-Իսկ եթե հանկարծ, Աստված չանի, պատերազմ սկսվի,- հարցնում է լրագրողը, ինչին ի պատասխան Դավիթը վստահ ասել էր.
Եթե հանկարծ նման բան լինի, կամավոր կգրվեմ ու կգնամ, սովորելը կսպասի։ Եթե հայ ես ու առողջ ես, կարծում եմ՝ չծառայելն ամոթ է»:
Եվ ահա, Չինչինն ապրեցնող Դավիթը չկա: Թուրքի կրակը կտրեց նրա կյանքի թելը:
Եվ սա միայն անձնական ողբերգություն չէ: Սա համազգային ողբերգություն է: Հայաստանի ամենախուլ բնակավայրերից մեկն ապրեցնող տղան, որ լի էր իր հայրենի հողում, ծննդավայրում ապրելու պատրաստակամությամբ, այլևս չկա: Նա կարծես Հայաստանի՝ ապրելու, պայքարելու խորհրդանիշը լիներ, այլևս չկա: Չկա նաև Հայաստանի ապրելու, պայքարելու կամքը և նպատակը:
Դավիթը չհանձնվեց, միայնակ սովորեց և ավարտեց իր դպրոցը, որպեսզի ապացուցի, որ ինքը կա, իր գյուղն էլ ունի ապրելու իրավունք: Հայաստանը հանձնվեց, ուժ չգտավ, չցանկացավ պայքարել, որպեսզի ապացուցի, որ ինքը կա, ունի ապրելու իրավունք: Եվ ուրեմն, եկեք փաստենք ակնհայտը՝ Հայաստան պետությունը քայլ առ քայլ մոտենում է իր վախճանին, և դա այլևս անշրջելի է, քանի որ Դավիթը, Դավիթները չկան, որ պայքարեն իրենց ապրելու իրավունքի համար:
