Ուրեմն էս կանթը պոկված և սրա-նրա ուսերին մաշված «ուսապարկերը» էնքան սարսափած են մեր` լրագրողներիս հարցերից, որ որոշել են սահմանափակել մեր տեղաշարժը ԱԺ-ում, որ հանկարծ չկարողանանք իրենց մոտենալ և հարցնել, ասենք, հողերը հանձնելուց կամ հազարավոր զոհերից:
Կարող եք հանգիստ լինել, զոհերի ու հողերի թեման էս երկրում, ոնց հասկանում եմ, էլ ոչ մեկի չի հուզում, նենց որ, անիմաստ սահմանափակումներ մի մտցրեք, մենք ձեր դավաճանության մասին էլ չենք հարցնի, այլևս ակտուալ չի դա, նույնիսկ ձեզանից շատերի թույլ տված դեբիլությունները ակտուալ չեն, քանզի ժողովուրդը դրան էլ է համակերպվել:
Բայց աբսուրդն այն է, որ սրանք էս խելքով ու էս արժեհամակարգով մեզ երեսով են տալիս, թե ՀՀԿ-ի օրոք մամուլն էնքան ճնշված էր, որ հանկարծ մի ՀՀԿ-ականի մոտենայինք մի հարց տայինք, կտային գլուխներս կջարդեին:
Ուզում եմ հիշեցնել, որ ՀՀԿ-ի օրոք նույն ՀՀԿ ֆրակցիայի ղեկավար Վահրամ Բաղդասարյանն ամենաբաց աշխատող պատգամավորներից էր, ում կաբինետ ազատ մտնում հարցազրույց էինք անում, էն էլ քանի հոգով, ու երբեք չէր մերժում: Մինչդեռ, Մակունցի հետ ինտերվյուի համար պետք էր ամիսներով բանակցեիր, որ բարեհաճեր «քարանձավից» դուրս գար, երկու բառ անհոդաբաշխ հերքումներով լի տեքստ ասեր աստիճանների վրա, անունն էլ դներ` ճեպազրույց տվեց, ու առաջին իսկ անցանկալի հարցից նեղանար գնար:
Նույնը ԱԺ փոխխոսնակների դեպքում էր: Շարմազանովն էնքան հասանելի ու բաց էր մեզ համար, որ եթե Գեղամը տարածքում չէր լինում, առանց հարցնելու էինք մտնում Շարմի մոտ, ամենասուր հարցերով ինտերվյու անում դուրս գալիս, ու բացի Գեղամից, ուրիշ ոչ ոք չէր դժգոհում մեզանից: 
Հիմա կասեք` Ալենն էլ էր բավականին բաց, բայց նախ դա առաջ էր` գրեթե Սերժի թվերին, և հետո` էս սահմանափակումների գաղափարը հենց Ալենի գլխում ա ծագել:
Նույն ձև Արփինե Հովհաննիսյանն էր բաց մեզ համար, ճիշտ է` ինձ ամենադժվարն էր ինտերվյու տալիս ու կռիվ-դավով (որպես մոտիկ` ջոգողություն էր անում ), բայց միշտ հասանելի էր լրագրողների համար, հատկապես իրավական հարցերով, երբ դիմիեիր, ինքն էլ, օգնականներն էլ, ամեն հարցով պատրաստ էին, իր կաբինետում էլ քանիցս բազմաթիվ լրագրողների ճեպազրույցներ ա տվել` անկախ հարցերի բնույթից:
Իսկ հլը ասեք` քանի ինտերվյու է տվել Նազարյան Լենան, թեկուզ` ոչ իր կաբինետում: Լենայի վարքը լրագրողների հետ շփման մասով, կարծում եմ, ամենախայտառակ օրինակներից է, թե ինչպիսին չպետք է լինի ԱԺ պատգամավորը: Դե, մտավոր ունակությունների ու ինտելեկտի մասով էլ չհամեմատեմ նրան ոչ Արփինեի, ոչ ուրիշ մեկի հետ:
Ու սրանք` էս լրագրողներից սարսափսհար եղած «Նյու Անասնաֆերմայի» բնակիչները, էսօր եկել մամուլի ազատությունից են խոսում: Խելքի աշեցեք:
