Ժնևում կայացած հանդիպումից հետո Ռուսաստանի և ԱՄՆ նախագահներ Վլադիմիր Պուտինը և Զո Բայդենը մամուլի ասուլիսներ ունեցան, և առաջին իսկ հայացքից ակնհայտ է դրանց միջև առկա տարբերությունները:
Բայդենն ասուլիսի մեկնարկին խոստովանեց, որ ունի լրագրողների ցուցակ և նախօրոք որոշված հարցադրումներ: Ի հակադրություն Պուտինի ասուլիսին: Ռուսներն անմիջապես ֆիքսեցին այս դրվագը, սկսելով ծաղրել ամերիկացիների հռչակած «խոսքի ազատությունը»:
Բացի այդ, Բայդենը ասուլիսն ավարտելու պահին հեգնեց CNN- ի լրագրողին: «Եթե դուք չեք հասկանում, ապա դա ձեր մասնագիտությունը չէ», - ասաց ԱՄՆ ղեկավարը:
Չինաստանում ևս համեմատել են ասուլիսները. Եթե երկու ասուլիս լսեք, կտեսնեք, որ Պուտինն օգտագործում է փաստարկներ, իսկ Բայդենը մեջբերում է քաղաքական կարգախոսներ, որոնք նա տասնամյակներ շարունակ արտասանել է որպես պրոֆեսիոնալ քաղաքական գործիչ: Թերևս սա է իրական պատճառը, որ Բայդենը չցանկանկացավ համատեղ մամուլի ասուլիս:
Ռուս մասնագետները ուշադրություն հրավիրեցին նասև լրագրողների հետ շփվելու նախագահների մոտեցումների տարբերության վրա: Բայդենի հետ իր առաջին գագաթնաժողովից հետո Վլադիմիր Պուտինը պատասխանեց լրագրողների հարցերին: Ռուսաստանի նախագահը խոսեց ավելի քան 55 րոպե և պատասխանեց ավելի քան երկու տասնյակ հարցերի: Ասուլիսի ընթացքում նա չօգտագործեց հեռահաղորդիչ: Դրանից անմիջապես հետո Բայդենը պատասխանեց մամուլի ներկայացուցիչների յոթ հարցի, բայց նախ նա խոսեց 11 րոպե ՝ ընթերցելով տեքստը հեռահաղորդչից: «Ես կպատասխանեմ ձեր հարցերին», - ասաց Նախագահ Բայդենը ՝ հեռահաղորդիչից կարդացած ելույթից անցնելով հարցերի պատասխանելու:
Միևնույն ժամանակ, բոլոր կողմերն էլ ընդգծում են, որ բանակցությունները անցել են կառուցողական մթնոլորտում: Ռուսական ԶԼՄ-ները դա համարում են Պուտինի հաղթանակը, մինդեռ ամերիկյան ԶԼՄ-ները դա մեկնաբանում են որպես Բայդենի թուլության ցուցիչ: Ամերիկյան լիբերալ լրատվամիջոցներում գագաթնաժողովը կհամարվեր առավել կառուցողական, եթե Բայդենը թելադրեր պայմանները, իսկ Պուտինը բոլորն էլ ընդուներ: Բայց Բայդենը մեկ անգամ չէ, որը ցույց է տվել, որ ձգտում է հարթել արտաքին հարաբերությունների սուր անկյունները, հատկապես որ բոլորին հայտնի է, որ դիվանագետների փոխադարձ արտաքսումից հետո ռուս-ամերիկյան հարաբերությունները հասել էին լարվածության պիկին, ուստի որևէ քայլ չնախաձեռնելը կնշանակեր, որ կողմերը դեմ չեն այդպիսի լարվածության պահպանմանը:
