Ուզբեկստանի մայրաքաղաք Տաշքենդում կայացած ծանրամարտի աշխարհի երիտասարդական առաջնութունում պատանեկան օլիմպիական խաղերի չեմպիոն, հեռանկարային մարզիկ 81 կգ քաշային Կարեն Մարգարյանը երկամարտի 327 կգ (152+175) արդյունքով դարձավ արծաթե մեդալակիր:
Անկախի հետ զրույցում, մեկնաբանելով ելույթն ու կիսվելով տպավորություններով, հայ մարզիկը նշում է, որ վնասվածքը խանգարեց ավելի բարձր ցուցանիշ գրանցելուն։
-Համավարակի պատճառով տևական ժամանակ միջազգային մրցաշարեր գրեթե չէին անցկացվում։ Այս առաջնությանն ինչպե՞ս էք նախապատրաստվել։ Երկամարտի 357 կգ-ն Ձեր ուժերի առավելագույնը չէ։
- Ուսումնամարզական հավաքների ժամանակ թեև լավ նախապատրաստական շրջան էինք անեցել, սակայն վնասվածք ունեի, վերջնական չէի վերականգնվել։ Մարզավիճակս լավն էր, բայց քանի որ վնասվածքը զգացնել տվեց, չկարողացա իմ լավագույն արդյունքը ցուցադրել։ Այս մեդալն իմ ուժերի գագաթնակետը չէր, ավելին կարող էի բարձրացնել, ընդհուպ մինչև ոսկե մեդալ։
Ուզբեկստան մեկնեցի հոգեբանորեն լավ տրամադրված՝ գիտակցելով, որ աշխարհի առաջնությանն ենք մասնակցում, որն անչափ կարևոր ստուգատես է։
Մեկնել էինք լավ տրամադրված՝ հասկանալով, որ լուրջ մրցումներ են, կարևոր ու պատասխանատու և կարևոր քննություն է հետագայի համար։
-Մրցահարթակում Ձեր ելույթն ինչպե՞ս կգնահատեք։
-Հիմնական մրցակիցս Ուզբեկստանը ներկայացնող Մուհամադկոդիր Տոշտեմիրովն էր, որին հաղթել էի պատանեկան օլիմպիական խաղերում։ ԻՐ բարձրացրած կլոգրամները շատ չէին, ես կարող էի հրում վարժությունում մինչև 190 կգ բարձրացնել, պատրաստ էի, ուղղակի վնասվածքը զգացնել տվեց։
-Մրցումների ժամանակ լարվածությունն ինչպե՞ս եք հաղթահարում։
-Լարվածություն լինում է միայն մրցման սկզբում։ Մրցահարթակում ամենակարևորն առաջին մոտեցումն է, որից հետո լարվածությունն անցնում է, մտնում ես մրցումային փուլ՝ հաղթահարելով հուզմունքն ու անհանգստությունը, ամեն բան իր տեղն է ընկնում, և եթե լիարժեք պատրաստ ես, սահուն կերպով ընթանում է առաջ։
-Տևական ժամանակ միջազգային ասպարեզում մրցումներ չէին լինում։ Ի՞նչ տվեց Ձեզ այս մեդալը։
-Այս մեդալն անչափ կարևոր էր դադարից հետո։ Լրջորեն նախապատրաստվել էի առաջնությանը, նույն կերպ տրամադրված էլ մասնակցելու եմ սեպտեմբերին կայանալիք Եվրոպայի երիտասարդական առաջնությանը։ Այդ ժամանակ վնասվածքս լիովին ապաքինված կլինի։ Ամեն գնով արդյունքներս բարելավելու եմ ՝ ցույց տալով իմ իրական հնարավորությունները։ Ցանկալի կլինի, որ մեր նվաճումներն իսկապես գնահատվեն, ուշադրության արժանանան, ինչից և, մարզիկները ավելի կոգևորվեն։
