Իմ սուբյեկտիվ, միգուցե չափազանց սուբյեկտիվ ընկալմամբ՝ նիկոլ փաշինը, եթե անգամ 0 ձայն ստանա, կամովին չի հեռանալու: Իմ այդ խիստ սուբյեկտիվ ընկալումը մի քանի հանգամանքով է պայմանավորված:
Առաջինը. իմ տպավորությամբ՝ նա ունի թշնամու առաջ ստանձնած հակահայ պարտավորություններ, որոնք չի կատարել, բայց «վարձ» ստացել է կամ ակնկալում է ստանալ:
Երկրորդը. նա միանգամայն տեղին վախենում (ճիշտ է ասել՝ սարսափում է) պատասխանատվության ենթարկվելուց, չնայած՝ դա անխուսափելի է և բացարձակապես կապ չունի ընտրությունների կամ դրա ինչ-որ արդյունքների հետ:
Երրորդ. ինքը ապացուցված սրիկա է, հակահայ, նեռ և, մինչև նոր արյուն չթափի, իր սատանայական «միսսիան» չի ավարտի:
--
Ըստ այնմ, դժվար չէ կանխատեսել, որ համատարած մեդիատեռորին զուգահեռ, թրքահպատակն ու նրա լամուկապարկերը լծվելու են կամ արդեն լծվել են
ոստիկանական տեռորի, մարդկանց ահաբեկելու և վախեցնելու,
կանխիկ փողով կամ «աջակցույթուններով» կաշառելու,
համատարած ու համակարգված ընտրակեղծարարության:
--
Հենց այդ կանխատեսումներն էլ մղում են տրամաբանական հետևության, որ դեպքերի նման ընթացքը հանգեցնելու է հետընտրական զարգացումների:
ԲԱՅՑ
Հաշվի առնելով թե՛ նոյեմբերի 9-ին դրա ստորագրած կապիտուլյացիոն ակտը, թե՛ հետագա զիջումները, թե՛ ալիևի հետ պասերով թուրքերին Սիսիանի ու Վարդենիսի գլխին «նստեցնելը», չի կարելի բացառել, որ այն, ինչ կոչվում է «հետընտրական զարգացում», կարող է դառնալ նա՛խընտրական:
Կարծում եմ, որ ազգային ուժերի հիմնական խնդիրը պետք է լինի ամեն վայրկյան պատրաստ լինել իրավիճակի վերահսկողությունն իրենց ձեռքը վերցնելուն և, այսպես ասեմ՝ «կտրուկ կազմակերպվելու» անհրաժեշտությանը՝ առանց ուշարդություն դարձնելու, թե որևէ նիկոլական ֆեյք կամ զոմբի ինչ կհաչա կամ ինչ չի հաչա, թե Էրևանի կաֆեներում ով է վերընկած, չտեսի նման սթեյք խեղդում կամ «թավշե» թրաշն էրեսին խորախորհուրդ կոֆե կուլ տալիս ու իր նման արհեստական «պապիրոսի» ծուխը փչելով «մերժում սաղին»:
Դանակը ոսկորը ծակել ու անցել է:
