«Պարոն Գաբրելյանովը գրում է, որ Նիկոլ Վովաևիչը փորձում է «Բրեստյան խաղաղություն» ստորագրել: Առանց բռնակցման և ռազմատուգանքի: Ընթերցողները խնդրեցին մեկնաբանել տվյալ ենթադրությունները, կփորձեմ դա անել»,- Telegram ալիքում գրում է Գերման Կուլիկովսկին, որին հղում է արել Արամ Գաբրելյանովը:
«Նախ կուզենայի բերել Օտտո ֆոն Բիսմարկի խոսքը, որը ռուսատյացները, չգիտես ինչու, տալիս են կրճատված տարբերակով, այսպես. «Ռուսների հետ պայմանագրերը չարժեն այն թուղթը, որի վրա գրված են»: Մինչդեռ լրիվ տարբերակն այսպիսին է.
«Հույս չունենաք, որ մի անգամ օգտվելով Ռուսաստանի թուլությունից, կարող եք ընդմիշտ շահաբաժին ունենալ: Ռուսները միշտ գալիս են իրենց փողերի հետևից: Եվ երբ նրանք գան, հույս մի կապեք ձեր ստորագրած ճիզվիտական համաձայնագրերի հետ, որոնք իբրև թե արդարացնում են ձեզ: Դրանք չարժեն այն թուղթը, որի վրա գրված են: Ուստի ռուսների հետ արժի կա՛մ ազնվորեն խաղալ, կա՛մ ընդհանրապես չխաղալ»:
Համաձայնեք, որ Երկաթյա կանցլերն ասում է միանգամայն հակառակն այն ամենի, ինչ ասում են զանազան միջատների թրթուրները:
Հիմա Փաշինյանի հետ կապված թեմայով: Նիկոլ Վովաևիչը սկզբունքորեն կարող է ստորագրել Բրեստյան խաղաղություն, ինչպես որ պահանջում են թուրքական գործընկերները: Սակայն պետք է հաշվի առնել մի հանգամանք: Տվյալ թուղթն իրոք չի ունենա դրա համար ծախսված թղթի գինը: Հակասությունների թնջուկն այնքան ամուր է Անդրկովկասում, որ հնարավոր չէ քանդել այդ կերպ: Կողմերից մեկը պետք է միանշանակ ծանր պարտություն կրի և գլխավորը՝ նպատակաուղղված գնա կրտսեր գործընկերոջ ուղիով:
Փաշինյանի վտանգավորությունը թղթերը չեն: Նա կարող է ստորագրել ինչ ասես: Վտանգավորությունը հատկապես այն է, որ նպատակասլաց փորձում է Հայաստանն այնպիսի դրության մեջ դնել, որ հնարավոր չլինի զարգացնել երկիրը առանց թուրքիայի կապիտալի կողմը նայելու և տարածաշրջանում առանց թուրքական հեգեմոնիայի: Դրա համար թղթերը բավարար չեն: Ես հենց այնպես չբերեցի Բրեստյան խաղաղության օրինակը: Կամ, եթե ինչ-որ մեկին դուր է գալիս ավելին, Փարիզյան խաղաղության օրինակը Ղրիմի պատերազմից հետո:
Ռուսաստանը կարծես նույնպես հրաժարվեց նավատորմից: Իսկ հետո ոչնչացրեց Թուրքիային 1877-78 թթ. պատերազմում: Խնդիրը նպատակադրումն է: Ռուսաստանի նպատակն էր ուժեղանալ և վրեժ լուծել, դուրս շպրտել օսմաններին Եվրոպայից:
Փաշինյանի նպատակն է հեռացնել Հայաստանին այն ուղուց, որը տանում է ՌԴ-ի հետ հարաբերությունների զարգացմանը և, վերջ ի վերջո, ռևանշի, հենց որ բացվի հնարավորությունների պատուհանը:
Փաշինյանի համար կարևոր է այնպիսի երկիր կառուցել, որն ընդհանրապես հնարավորությունների որևէ պատուհան չունենա:
Նիկոլը պատուհաններ խցող է»:
