Ամեն օր ու ցանկացած հարցազրույցից հետո առավել բացահայտ է դառնում, թե նիկոլ հողատուն որքան կտրված է իրականությունից:
TACC-ին տված հարցազրույցում պատասխանելով Արցախի իրավական կարգավիճակի մասին հարցումին նիկոլը նշել է, որ այդ կապակցությամբ բանակցային գործընթացը պիտի շարունակվի ԵԱՀԿ Մինսկի խմբի համանախագահության շրջանակներում:
Թշնամու հետ բանակցության սեղանին նստելու հավակնություն ունեցողը դեռ չի գիտակցում, որ նախկին բանակցային գործընթացն այլևս գոյություն չունի: Տարիներ շարունակ բանակցային գործընթացի հիմքում ընկած հիմնարար գլխավոր սկզբունքներից երեքին՝ տարածքների վերադարձ, խաղաղարար ուժերի տեղակայում և տեղահանվածների վերադարձ, արդեն լուծում է տրվել հայկական կողմի համար ամենացավալի ու անընդունելի տարբերակով ու դեռ մի բան էլ ավելին: Թշնամուն տրվել է ԼՂԻՄ-ի սահմանների մեջ մտնող խոշոր տարածքներ ու մեկ էլ ճանապարհ Նախիջևանն Ադրբեջանին միացնելու համար: Այլ խոսքով նիկոլ փաշինյանի թեթև ձեռքով ու ընդամենը մի ստորագրությամբ միանգամից վառվել են բանակցությունների սեղանին հայկական կողմի ձեռքում եղած բոլոր խաղաքարտերը:
Չկա նաև ԵԱՀԿ Մինսկի խմբի արդեն երեք տասնամյակ աշխատող նախկին ձևաչափը:
Մոտ ապագայում երբ արդեն լուծված կլինեն տարածքների հանձնման ու գլխավորապես ադրբեջանցի տեղահանվածների վերադարձի հարցերը Ադրբեջանը բանակցությունները սկսելու է իր ցանկացած կետից ու բանակցելու է այն՝ ինչն ինքը կցանկանա: Բանակցային սեղանին լինելու է երկու հարց: Արդեն ԼՂ-ի ու ոչ Արցախի բռնակցումն Ադրբեջանին ու նաև այս պահից սկսած որպես բանակցության նոր թեմա՝ ադրբեջանական կողմին 30 տարիների ընթացքում հասցված վնասի փոխհատուցման հարցը, որին վերջին օրերին անգամներ ու նաև այսօր անդրադարձել է Ադրբեջանի նախագահը: Վերջին օրակարգի համար իրավական բավարար հիմք է ստեղծել նիկոլ հողատուն իր ստորագրությունը դնելով ամոթալի մի փաստաթղթի տակ, որը հաստատում է հայկական կողմի 30 տարի «օկուպանտ» լինելու ադրբեջանական կողմի հավակնությունը:
Նման օրակարգերի շուրջ նիկոլ հողատուի մասնակցությամբ ցանկացած բանակցության ելքը հայ ժողովրդի համար արդեն իսկ ակնհայտ է:
TACC-ին տված հարցազրույցում նիկոլը նաև հավակնել է թե ժողովրդի մեծամասնությունը կողմ է ստորագրված փաստաթղթին ու չի ընդառաջում իշխանափոխության համար ժողովրդի կոչերը:
Այս հարցում նույնպես նիկոլը կտրված է իրականությունից ու շարունակում է ապրել իր ստեղծած ֆեյքային աշխարհում:
Ընդդիմության ցույցերին, այո՛, այս պահին չեն մասնակցում տասնյակ հազարավոր քաղաքացիներ, բայց դա չի նշանակում որ իրավիճակին լռությամբ հետևող հասարակության խոշոր բաժինը կողմ է ստորագրված փաստաթղթին կամ հաստատում է իշխանության բոլոր քայլերը:
Քաղաքացիների խոշոր տոկոսի աններելի լռությունը բացատրվում է մի քանի պատճառներով.՝ փաստաթղթի իրավական ու ֆինանսական հետևանքների մասին անտեղյակություն, որը կրելու են ոչ միայն Արցախի, այլ նաև ուղղակի Հայաստանի քաղաքացիները, ռազմական դրության հետ կապված արգելքներ, ընդդիմության օրակարգի անորոշություն և ...:
Այդուհանդերձ նիկոլ հողատուն ինչպես միշտ իր հաշվարկներում սխալվում է: Անկախ նրանից թե այս պահին հրապարակում իր հրաժարականն են պահանջում 100 թե 100 հազարավոր քաղաքացիներ, իր իշխանությանը հաշված շաբաթներ են մնում: ՀՀ գործող իշխանությունը նման պայմաններում երկար ժամանակ աշխատել չի կարողանալու: Հայաստանի իշխանությունը կորցրել է լի լեգիտիմությունը: Խորհրդարանական համակարգով կառավարվող երկրում խորհրդարան գոյություն չունի: Ընդդիմությունը բոյկոտել է ԱԺ նիստերն ու այսուհետ խորհրդարանի շենքը դառնալու է «Իմ քայլը» խմբակցության մշակած օրենքների քննարկման ու ընդունման գրասենյակ: Դա անշուշտ աննկատ չի մնալու Հայաստանի միջազգային գործընկեր երկրների ու կազմակերպությունների հայացքից: Իշխանությունը հույսը դնելով ֆեյքային զանգվածի վրա գնալով կորցնում է նաև մտավորական ու գիտական խավի աջակցությունը: Օրերս կառավարության հրաժարականը պահանջեց ԵՊՀ-ի գիտական խորհուրդն, իսկ այսօր արդեն Ազգային Ակադեմիայի նախագահությունը: Հայոց Առաքելական եկեղեցին թեև անուղղակի, սակայն իր դիվանապետի միջոցով տվել է անհրաժեշտ գնահատականը: Սփյուռքում գործող 20 կառույցներ պահանջել են ՀՀ կառավարության հրաժարականը և մոտ օրերս սպասվող ստորագրահավաքը կպարզի թե Հայաստանի գործող իշխանություններն ինչ չափի աջակցություն են վայելում նաև Սփյուռքում:
Այս ամբողջին ավելացնելով նաև պարտված ղեկավարի հոգեբանական բարդույթն ու այն փաստը, որ իր երկրի տարածքները թշնամուն նվիրաբերելու ամոթի խարանը դաջված է նիկոլ փաշինյանի ճակատին, նրա գլխավորած իշխանության գոյատևումն ու բանակցային սեղանին նստելը համարվում է սպառնալիք, որը կարող է ազգային նոր աղետ բերել հայ ժողովրդի գլխին:
