Սա իմ ընկեր, գեղանկարիչ Աշոտ Ավագյանն է: Նրա հեղինակած <<Մաշտոցը և իր աշակերտները>> որմնանկարը զարդարում է Մատենադարանի հսկայական պատը: Հարևանությամբ Թորոս Ռոսլինն ու Սարգիս Պիծակն են, մեր հազարամյա գանձերը...
Աշոտը ՀՀ պետական մրցանակի դափնեկիր է, Արցախյան երեք պատերազմների մասնակից: Խաղաղ ժամանակներում նա նաև երեխաներին նկարել է սովորեցնում:
Հիմա ՀՈՂ ՊԱՀԱԾ Աշոտին փորձում է դատել ՀՈՂ ԾԱԽՈՂԸ: Պատկերացնո՞ւմ եք՝ Մաշտոցի Ամարասը թուրքին հանձնածը խայտառակ կարմիր թելերով կարած գործ է սարքել՝ իբր մահափորձի փորձ:
Իրականում դուք արդեն արձանագրել եք ձեր բարոյական մահը, իսկ ձեր ֆիզիկական հետագա գոյությունն արդեն կանխորոշված է՝ ազգադավի այլևս չջնջվող խարան է դաջվել ձեր ճակատին:
Իսկ Աշոտին և մեր տեսակին չեք լռեցնի, Աշոտը հավերժ կմնա Մատենադարանում, իսկ դուք պատմության մեջ կնմաք որպես Արցախը թուրքին ծախած մի տրոյական ձի:
Մեր պայքարը շարունակվում է:
