«168 Ժամ» թերթի և 168.am կայքի գլխավոր խմբագիր Սաթիկ Սեյրանյանը հերթական 8 «աչքալուսանքը» ստացավ ոստիկանական ծանուցումների տեսքով: Միայն թե այս անգամ ավելի «կրեատիվ» էին գտնվել, ու ծանուցումները խմբագրություն բերելու փոխարեն, ինչպես անում էին նախորդ անգամներին, տարել էին խմբագրի բնակարան:
Ինչևէ, ծանուցումները ստացել ենք լրագրող Անուշ Դաշտենցի, քաղաքագետ, «Մեդիա պաշտպան» նախաձեռնության ղեկավար Աղասի Ենոքյանի, Ազգային ժողովի նախկին պատգամավոր, «Իմ քայլը» խմբակցության անդամ Էդգար Առաքելյանի, պրոդյուսեր Ռուբեն Մխիթարյանի, ֆեյսբուքյան օգտատերեր Գարեգին Միսկարյանի, Antony Amstel-ի, ՀՅԴ Հայաստանի Գերագույն Մարմնի ներկայացուցիչ Իշխան Սաղաթելյանի ֆեյսբուքյան գրառումները և, ենթադրաբար, ՀՀ Հանրային խորհրդի նախկին նախագահ, «ՎԵՐՆԱՏՈՒՆ» հասարակական-քաղաքական ակումբի հիմնադիր Վազգեն Մանուկյանի հայտարարությունը մեր կայքերում հրապարակելու համար:
Ինչո՞ւ ենք ասում՝ ենթադրաբար, որովհետև ծանուցման մեջ գրված չէ, թե Վազգեն Մանուկյանի հատկապես ո՞ր գրառումն է եղել անհաճո իշխանությունների համար, անգամ գրառման հրապարակման օրը նշված չէ: Այնպես որ, մենք սոսկ կռահել ենք, և իրականում միայն ենթադրում ենք, որ վերոնշյալ հրապարակման համար են մեզնից պատասխանատվություն պահանջում:
Ստորև, իհարկե, կհրապարակենք 8 ծանուցագրերից միայն մեկը, որովհետև մյուս բոլորի բովանդակությունը տառացիորեն նույնն է, փոխվում են միայն անունները:
Հերթական անգամ մեզ հրավիրել են մասնակցելու այդ 8 գործերով վարչական վարույթներին՝ նոյեմբերի 2-ին՝ ժամը 10:00-ին:
Ընդհանուր առմամբ արդեն թվով 12 վարչական վարույթ է հարուցված, որոնցով պահանջում են հեռացնել հրապարակումները, տուգանքների մասին էլ չենք խոսում, և եթե նախկինում մեր առարկություններն ենք ներկայացրել գրավոր տեսքով, այս անգամ մեր լիազոր ներկայացուցիչը կմասնակցի այդ վարույթներին: Միգուցե բանավոր խոսքն առավել մատչելի լինի:
Իրականում այս ծանուցումներն արդեն ծիծաղելի էլ չեն, և ինչպես մեր եթերում ասաց սահմանադրական և միջազգային իրավունքի մասնագետ Սիրանուշ Սահակյանը, անդրադառնալով այս խնդրին, «ուղղակի պետության ռեսուրսը տապալվելու է: Դա կդառնա հռչակագրային, այդ տուգանքները երբեք կյանքի չեն կոչվելու, որովհետև լինելու են մասսայական, և այստեղ հաղթելու է խոսքի ազատության իրավունքը: Արժեզրկվելու է պետության՝ հարկադրանք կիրառելու գործիքը, ոչ թե՝ խոսքի ազատությունը, որովհետև խոսքի ազատությունը սպանել չի կարելի, որովհետև ճնշմանը նույնքան ուժգին հակազդեցություն է լինելու: Մենք արդյունքում ունենալու ենք թույլ իրավակիրառ պետություն, ուստի չեմ կարծում, որ այս գործընթացները բխում են մեր պետական շահերից»:
