Ժողովուրդ ջան, մի սենց կարևոր բան եմ խնդրում արձանագրենք։ Տեսեք, մոտավոր հաշվարկով մոտ 50.000 արցախցի եկել ա Երևան։ Բնական ա, որ իրանց մեջ և ունևոր մարդիկ կան և ծայրահեղ կարիքավոր։ Կան ադեկվատ մարդիկ ու ու այդքան, ինչպես և ցանկացաց հասարակության էդ քանակի մարդկանց մեջ։ Հաճախ խոսակցություններ եմ լսում էս օրերին, որ ինչ-որ մեկն իրեն ոչ այդքան լավ է դրսևորել, մյուսը՝ ճոխ կյանք ա վայելում, էն մեկը ադեկվատ չի և այսպես շարունակ։ Դա չգիտես ինչու ասվում է էն համատեքստում, որ լիքը մարդ օգնում ա, բայց արի ու տես թե իբր դրա կարիքը չկա։ Հավաստիացնում եմ Ձեզ, որ շատ շատերն օբյեկտիվոր ունեն այդ կարիքը, ես անձամբ եմ շփվում լիքը մարդու հետ ամեն օր ու տեսնում եմ իրական պատկերը։ Հիմա մենք մոտ 100 հոգու ենք օգնում, էդ հարյուր հոգու մեջ էլ շատ տարբեր մարդիկ կան ու դա բնական ա, եկեք Քանաքեռից 100 հոգի վերցրեք, ոնց էլ չլինի մեկն անտակտ կլինի, մեկը մի քիչ յանը տարած, մեկն էլ չափից դուրս պահանջատեր։ Հեռու չգնանք՝ ձեր 30-40 հոգանոց դասարանցիներին պատկերացրեք, դժվար բոլորը միանման ադեկվատ մարդիկ լինեն, իսկ ստեղ տասնյակ հազարավոր մարդկանց մասին ա խոսքը։ Այս ամենին պարտադիր պետք է գումարենք էն իրավիճակը, որում հայտնվել են էս մարդիկ ու կարծում եմ պետք է շատ հանգիստ աչք փակենք բոլոր տեսակի տարօրինակ վարքագծերի վրա ու սուս ու փուս փորձենք մեր ներուժի չափով օգնել մեր հայրենակիցներին։ Սա գրում եմ, որովհետև նկատում եմ, որ որոշ մարդկանց մոտ կասկած է առաջանում թե որքանով է այս ամենն արդարացված ու անհրաժեշտ։ Կարծում եմ նման հարց ոչ մի դեպքում չպետք է առաջանա, հավատացեք, օգնության կարիքն առավել քան օբյեկտիվ ա ու օրհասական։ Եկեք ուղղակի ամեն գնով բոլորս միասին փորձենք դուրս գալ էս վիճակից։ Միայն միասին կարանք դա անել, այլ պարագայում ուղղակի կործանված ենք։ Ուժ ու համբերություն բոլորիս ու առաջին հերթին հենց էս մարդկանց, որ հայտնվել են նման իրավիճակում։ Հաստատ հաղթահարելու ենք բոլոր դժվարությունները, միայն թե լինենք միասնական։
Եկեք ուղղակի ամեն գնով բոլորս միասին փորձենք դուրս գալ էս վիճակից․․․այլ պարագայում ուղղակի կործանված ենք
