Չի կարելի : Պատերազմ է :
Բայց այս պատերազմը սեպտեմբերի
27 -ին չի սկսվել : 89 թ պատերազմի մեջ ենք :
Սա այդ պատերազմի երկրորդ ճակատամարտն է :
Ի՞նչ է ,զոհվածներն ու վիրավորվածները պի՞տի հասկացնեին ,որ պատերազմ է ու չի կարելի :
Չէր կարելի պատերազմի մեջ գտնվող երկրում սահմանադրական ռեֆորմ կատարել ու կառավարման մոդել փոխել 2015 թ:
Ասվում էր ,չլսեցիք :
Չէր կարելի պատերազմի մեջ գտնվող երկրում ,պատերազմին զուգահեռ հեղափոխություն անել :
Ասվում էր ,չլսեցիք : Սիրտներդ դեմոկրատական փոփոխություններ էր ուզում:
Ժողովու՜՜՜՜րդն էր ուզում:
Հարցնում եմ ինքս ինձ ,թէ անկախ նրանից ,որ ասենք թէ ժողովուրդն էր ուզում հեղափոխություն ,կարո՞ղ էր
դա տեղի չունենալ :
Այո ,կարող էինք ՛՛թավշյա հեղափոխություն ՛՛ չունենալ ,
եթե ՝
1-ին -- Սերժ Սարգսյանը մահանար : ՀՀԿ -ն մեկն ու մեկին կառաջադրեր վարչապետի պաշտոնի համար:
2--րդ --- Սերժ Սարգսյանը չդներ իր թեկնածությունը և մեկ ուրիշին առաջադրեին :
Եզրակացնենք ՝ ժողովուրդի կամքը կապ չունի այդ
հեղափոխության
հետ :
Կարծես մի լավ դրամայի , մինչև վերջին միզասցենը մշակված թատերական բեմադրություն է :Որի դեռևս չխաղացված մասերն էլ տրամաբանորեն հասկանալի են:
Չի՞ կարելի ,պատերա՞զմ է :
Կարելի է ,եթե պատերազմական իրավիճակում այսքան
բան արվել է ,հիմա առավել քան կարելի է ....
Հ.Գ . Մարտի 1-ը չեմ շեշտում ,որովհետև իմ վերաբերմունքը տարբեր է : Մարտի 1-ը ես բաժանում եմ 2 մասի .
1-ին ՝ետընտրական պրոցես ,որը ավարտվեց մարտի 1 -ի վաղ առավոտյան : Ազատության հրապարակի ցույցի ցրմամբ : Այս ետընտրական պրոցեսը մի նպատակ ուներ ՝ապալեգիտիմացնել Ս. Սարգսյանին ,որպեսի Արցախի խնդրի լուծման բանակցությունների ժամանակ կարեղանար ճնշումները ետ մղել , վկայակոչելով իր կասկածելի լեգիտիմությունը:
2 -րդ ՝ մարտի 1-ի կեսօրից , մարտի 2 -ը ընկած ժամանակը գունավոր հեղափոխության ձախողված փորձ էր...