Ադրբեջանի իրական կորուստների մասին տվյալները ավելի ու ավելի են հիշեցնում Հայրենական պատերազմի տարիները, ըստ որում, եթե անգամ հաշվի չառնենք հանգամանքը, որ ոչ բոլոր սպանվածների մասին են հաղորդում հարազատներին, զինվորների ոչ բոլոր դիակներն են ադրբեջանական կողմում, որ իրենց մոտ եղած դիակների զգալի մասը պահվում են համապատասխան վայրերում, որ սպանված վարձկանների մասին տեղեկությունները փակ են, և այլն: Թաղումների մասին առկա փաստական տվյալների ուսումնասիրությունից պարզ է դառնում, որ դիակները հարազատներին բոլոր շրջաններում հանձնվում են եռօրյա ընդմիջումներով: Կանդրադառնամ շրջան առ շրջան, նշելով միայն այս պահին արդեն հուղարկավորվածներին՝ զինվորի անուն, բնակավայր:
Փաստ է արդեն, որ նման ահռելի կորուստները ապացուցում են մեր զինված ուժերի կործանարար զորությունը թշնամու համար, բայց և բոլորին ի ցույց դնում, որ Ադրբեջան պետությունը, ալիևյան ռեժիմը, իր ժողովրդին պատերազմի մղելով, անցագիր է տվել դեպի դժոխք:
33 համայնք ունեցող Շաբրանի շրջանում, որի բնակչության թվակազմը հայտարարվում է մոտ 56 հազար, փաստացի 40 հազար, առաջին հուղարկավորությունը տեղի է ուեցել սեպտեմբերի 29-ին՝ լեյտենանտ լեյտենանտ, Հասանով Ագիլ Նոֆալ՝ գյուղ Պիրամսան, Աբբասով Ագաբաբա Սաֆարօղլի՝ Ուզունբոյադ գյուղ, Իլյասով Շուքուր Գանբարօղլի՝ Շաբրան քաղաք, հոկտեմբերի 3-ին՝ Քարիմով Թարլան Դաշգի՝ Շաբրան քաղաք, Մահմուդով Վուսալ Խայամօղլի՝ Ագալիգ գյուղ, Փոլադով Այնուր Շիխբաբաօղլի՝ Զեյվե գյուղ: Մինչև հոկտեմբերի 3-ը հուղարկավորվել են 6 զինվոր, որոնց թվում ազգությամբ թաթեր: Ընդհանուր առմամբ, այսօրվա դրությամբ հաստատված է ևս 8 սպանվածների մասին տվյալները: 17 զինվորի մասին որևէ տեղեկություններ չկան, արդեն հիմա նրանք համարվում են անհետ կորած, բազմաթիվ ընտանիքներ որևէ տեղեկություններ չունեն իրենց զավակներից, բայց իրավասու մարմինները վստահեցրել են, որ զինվորները շարունակում են ծառայությունը առաջնագծում: Շրջանից զորակոչված 21 զինվորականները հավաստի տվյալներով վիրավոր են: Մեկնաբանությունները անիմաստ եմ համարում:
